<1r>
Iosiahreign'd 31 years. II. King. XXII.1.
18.| The Boook of the Law found by Hilkiah. v. 3 = 8.
Iehoahaz3 Months. XXIII.31.
Iehoiakim11 Years. v. 36.
3.| Daniel carryed into Captivity Dan. I.1. 3. 6.
Iehoiakin9 Months II. K XXIV.8. Carryed Captive into Babylon in the 8th year of Nebuchadnezzars Reign, as the 12th. v. is to be understood.
The Captivityreferr'd to by Ezekiel here commences in the 1st year of Iehoiachin.
5| Ezekiel began to prophecy, Cap. I.2.

Observations.

From the time that Daniel was carryed into Captivity to the Beginning of Ezekiel's prophecying are 13 or 14 years; viz, 8 of the Reign of Iehoiachim, 3 Months of Iehoiachin, and 5 Years of Iehoiackim's Captivity.

Ezekiel delivered not all his prophecy at one time, as appears C. I.2. VIII.1. XX.1. XXIV.1 XXVI.1. &c. Nay it is evident c. XL.1. that he prophecyed 20 years at least: whether longer or no, does not appear.

Supposing the XIVth Chapter of Ezekiel to have been delivered in the 6th year of the Captivity, Daniel was living at that time and many years after.

<2r>

Argumenta quibus Vir Doctissimus eorum sententiam impugnat, qui memoriæ merè spiritualis existentiam in homine tuentur.

Definit memoriam mentis facultatem quâ tum objecta præsentia ita percipit, ut ea jam vidiste se sentiat, tum objectorum absentium ideas revocat.

Memoria spiritualis illa est per quam mens ex se ipsa, et independenter à corpore \ideas/ revocare potest.

Corporea oritur ex quibusdam in corpore factis motibus, quibus destructis, simul sta\des/t\r/uitur.

Doctus ille vir adversus illos qui utramqꝫ in homine dari supponunt, his argumentis certat, uniusqꝫ posterioris existentiam statuere conatur. Ac 1ò hôc problematæ positô, memoriam spiritualem, si nulla existentiæ suæ argumenta in totô vitæ nostræ curriculô exhibeat, ut Philosophicum figmentum rejiciendam est, \l./ illud sequentibus rationibus demonstrare conatur.

1ô Si daretꝫ memoria spiritualis, quæ illi madarentur, nunquam deleri deberent, cùm ad ens incorporeum et indivisibile pertineret.

2ò Vtraqꝫ memoria uti possemus, quemadmodum eadem illectu ccipimꝰ vel phantasia pro lubitu imaginamus.

3ò Viri docti, ut Messata Corvinus, de quo Plinius, morbosâ affectione, oia obliti sunt; Hi saltem nihil memoriæ spirituali crediderant, cùm nullū ejꝰ remanserit vestigium. Quare cùm memoria coea sit maximè labilis, utpote, quæ ab affectioibꝰ coeis pendeat, spirituali, quâ verū Characteres nunquā obliterandi insculpti sunt, non utimur?

4ò Ne dicatur imaginaoem et objecta coea memoriā spiritualē cturbare, sicut objecta sensibilia intellectuales functiones turbant, obstat ꝗd Pꝑhꝰ de dogmate v.g. Metaphysico meditās et sēsi in somnū delapsꝰ \nullis somniis turbatū/ non meliꝰ meditetꝫ nullaqꝫ indelebilia memoriæ spirituali credat, eô ipsô tēpore quô mens qui \cois/ vinculis magis soluta videtꝫ, et objectorū sensibiliū oes occludūtꝫ portæ. È contra mēs iisdē gradibꝰ facultatū usū amittit, qui magis coeis vinculis solvit; coe somni oppressô, nri rei apta e, ab eô regitꝫ, sicut vigilās cous regit, adeò ut videat Imperiū eâdē raoe divisū quā cū Iove Cæsar, Nocte pluit totâ &c.

5ò Quare post apoplexiam, vel epilepsiā 2.os 3ve dies superātē, nra hoi Cogitaoum superest memoria, si reverâ detꝫ spiritualis, cùm eô tēpore mēs ntis aut saltē paucis machinæ motibꝰ turbata, spiritualia et coea medita\e/tꝫ cū juxta Cartesianos mens coe soluta utraqꝫ meditetꝫ, eorūqꝫ distinctissimas habent ideas; Cur de his eò majori sollicitudine et attentione non cogitat, cùm magis ꝑspicuè efficere poit: At nullū in his oibmemoria spirituali vestigiū præbet

<2v>

6o Si daret memoria merè spiritualis, quare coeis affectionibꝰ temperamenti raoi ad hæresi quare viri inadultâ ætate doctissimi morbo vel seniô oia ferè coea ac spiritualia obliviscerentꝫ Quomodo fit ut memoria spiritualis nullâ raoe coeæ vitia corrigat, locūqꝫ, ex parte teneat? Quomodo Mens per se ac independenter à coe, exculta,pluribúsqꝫ dotibꝰ et cognioibꝰ ornata, ne ullū earū indiciū exhibet

Objiciētibꝰ mēti à coe separatæ nullā igitꝫ superee memoriā ac proīde mētē tūc tēporis cogitaois expertē ee, id {illeg} revera ex suâ hypothesi seꝗi, remqꝫ ita se habere respondet, Mētē tūc ee substātiā spiritualē sed otiosā et inertē ꝗæ facultates exerat statī atqꝫ coi organico jungetꝫ, vel alia pro dei lubitu dabitꝫ occao; faculatatē illiꝰ cogitādi per inertiā illā n destructū iri, sicut ejꝰ fac\u/ltas cois movendi ex quiete non perit.

Sic deinde ratiocinatur.

Hinc etiā n im̄eritò aut absilimilites supponēdū e, ꝗd cū pœnis aut mercedibꝰ afficiēdi sīt in altera vita hoes, ideò deꝰ post certū elapsū tempꝰ, coa ipsis restituet, ut actionū benè aut malè actarū reminiscāt, dei justitiā agnoscāt, raocinari queāt &c. unde resurrectionē è mortuos, ꝗā statuit revelao cfirma\t/ et necrio supponit ipsa sao. Intervallū verò mortis et resurrectionis, merꝰ e mentis somnꝰ, mera quies, in ꝗâ nta quies \cogitao/ nta idearū successio datꝫ. Hinc fit, ut qui moritꝫ, ꝗāvis per intervallū pluriū millenarū myriadū annorū vel sæculorū quieverit, ten eô momentô quô è mortuis resurgit, se mortuū fuisse credat. Hâc exposioe ꝗædā Scripturæ Sacræ loca adversꝰ nos allata n ægrèsolvūt, ꝗæ vitā alterā huic īmediatè succedere statuūt, sublatô enī tēporis elapsi sensu, vita altera nostrā absqꝫ intervallo excipit; Nisi respectu ꝗorūdā, ut latronis servati, exceptiones admitti volueris Fortè etiā suppones, vel sensu ctinuo doloris aut voluptatis, ꝗatenꝰ statꝰ secuturi argumto mortuos Deū afficere, vel memoriā spiritualē ipsis ccedere. Verū cū ea sint mera figmenta, ꝗæ nlū in observavibꝰ aut experiētia nra fūdamētū habēt, n magis admittēda ꝗā ꝗæcūqꝫ in aere exstructa castella sunt. Veritatē enī rerū scrutam, certis legibꝰ adstricti; n verò quidlibet in mentē venerit, supponere aut fingere possumus.

<2>

Ezek. I.1. It came to pass in the Thirtieth Year – what this 30th Year refers to does not appear: whether to the Prophet's Age, or to the finding the Book of the Law in the 18th Year of Iosiah then 30 years ago; or to what is Uncertain.

© 2024 The Newton Project

Professor Rob Iliffe
Director, AHRC Newton Papers Project

Scott Mandelbrote,
Fellow & Perne librarian, Peterhouse, Cambridge

Faculty of History, George Street, Oxford, OX1 2RL - newtonproject@history.ox.ac.uk

Privacy Statement

  • University of Oxford
  • Arts and Humanities Research Council
  • JISC