Ms 281r
orūum Sub Attila et Bleda venientiūum diversa fuerunt agmina ab ijs qui prius occupa
bant Pannoniam (ad quos scilicet Ætius fugiebat) colligit Baronius e Prospero & Marcellino. Bar
on. ad Ann 444 sec 35 & 44.
Persæ Saraceni
(Ann 441) Indic 9. Cyro solo Coss. Persæ, Saraceni, Zanni, Isauri, Hunni finibus suis egressi Roma
norum sola vastarunt. Missi sunt contra hos Anatolius & Aspar Magistri militiæ pacemqꝫque cum
eis unius anni fecerunt. Hunnorum reges cum numerosis suorum millibus in Illyricum irru
erunt: Naisum singidunum aliasqꝫque civitates oppidaqꝫque Illyrici plurima exciderunt. Marcel. Chr
42) Indic 10 Eudoxio et Dioscoro Coss. Bleda et Attlila fratres multarumqꝫque gentium reges Illyri
cum Thraciamqꝫque depopulati sunt. Marcellin Chron.
Daras villa 60 ab Amida civitate milliaribus ad Austrum sita & 15 milliaribus a Nisibino
oppido ad occasum distans. Marcellin. Chron. ad an 518.
Carthago cum Africa recuperata Anno 534 Indic 12 Iustiniano 4 & Paulino Coss. Marcel
536 Belisarius Campaniam vastat &c. Belisarius Romam ingreditur. 537 Vitiges exercitu
agato Romam obsidet. 546 Totila obsidet Romam. / 547 Indic 10. 6to P. C. Basilij Totila
Isaurorum ingreditur Romam die 16 Cal Ian ac evertit muros domos aliuantes igni com
nis, ac omnes Romanorum res in Prædam accepit, hos ipsos Romanos in Campaniam captivos
Et post quam devastationem 40 aut amplius dies Roma fuit ita desolata ut nemo ibi homi
nes nisi bestiæ morarentur. Marcellin in Chron.
Terræ motus stupendus Evpost an 440. Evagr cap 17 l 1
Theodoricus Gothus Imperium Romanūum administrat. Evagrius Cap 19 l 4. Procopius
Anno Iustiniani undecimo habente post annos 60 mense Decembri Belisarius Romam
occupat. Evagr. l 4. c 19.
Pestis annorūum 452 cœpit biennio post captam a Persis Antiochiam ad usqꝫque finēem
Hic Evagrij tempore Mauricij. l 4. C 29. Evagr. Antiochia ante capiebatur anno
540. Baron ad An 540 sec 39.
Prophetiam Benedicti his verbis recitat Greg. (Dial l 2 c 35). Roma a Genti
lis non exterminabitur sed tempestatibus, coruscis turbinibus, ac terræ motu fati
gata in semet ipsa marcescet. Cujus prophetiæ mysteria nobis facta sunt luce
clariora: qui in hac urbe dissoluta mœnia, eversas domos destructas ecclesias
turbine cernimus, ejusqꝫque ædificia longe senio lassata, quia ruinis crebrescen
tibus prosternantur videmus.
Templa urbis Romæ mœnium maximam partem maximam pluribus locis solo æquavit, Capitolium incendit omnes
cum conjugibus & liberis urbe excedere jubet. Plebs per oppida Campaniæ dispersa est. Sena
tor Pericuosqꝫque Totila secum pro obsidibus retinuit. Inde ædificijs ignis immissus est. Incensam omni
in quam Gottus vacuam reliquit. Tridecim dies incendium emicuit. Fuit urbs Roma am
diebus in ea solitudine ut nec mulier quidem nec vir quisquam in ea fuerit. [Annal
lib 3] T Belisarius vacuam occupat. Partem ejus celerrime munit. Sed eo in Græ
Totila iterūum obsidet, capit: ita uno anno Roma caput mundi Gentiumqꝫque domina ter capta
i occidentalis divisione vide Iorn Get. De Bello Getico in Italia vide Iorn regn. success.
, Theodoricum mittit in Italiam Procop lib 1 De Bello Get.
init Bellūum Got. ab anno 9 Iustiniani completo cum Belisarius occuparet Siciliani
contigit anno 38 belli, 60 post Augustulūum, Iustiniani undecimo duravitqꝫque per totūum illum annum et dies 9
1v
Per omnem eam obsidionem sexagies certatūum est ac septies, ac bis demum ut
subsequentibus explicaturi sumus. Procop de Bello Got. l 2.
Procopius inducit Vitig Gothos sic alloquentes Bellisario. Zeno Theodericum
tium obsessurum suadebat, ut ex Odoacere pœnas ob injuriam Augustulo Imp illatas
Hunc igitur in modum ipsi Italiæ suscepto Imperio leges simul et Rempublicam
non uniuusunius reddidimus quam superiorum alius quisquam Imperatorem –
Romanorum sacraria eo in honore sunt apud nos habita ut a nullo nostratium
sit, qui ad ea confugerit, violatus. Omnibus præterea urbanis antehæ Magistrati Ro
mani perfungebantur, Gothus vir nemo eorum particeps factus: vel proceda in
qui profari nos ista non vere existimet: addit et Consularem quispiam dignitatem
qua etsi Gothi ab Orientis Imperatore donati, Romanis tamen perfungi l
permiserunt. Ad hæc Belisarius: Zenon quidem Imperator in Italiam Theodoritus
transmisit, Odoacro ut bellum inferret non sibi ut hujus Imperium vindicare
enim a Tyranno Tyrannus differt) sed ut ea Provincia a se liberata Im
subjiceretur &c Procop de bel Got l 2
Gothi Pannoniam ab Imperatore Romano Pannonias pettunt & accipiunt [post Hunnorūum . Iornand. Get
Theodericum Zeno Imperator donat Italia donavit, Senatum populumqꝫque Romanum
dans Iornand Get. Zono Theodericum Magistrum militium & Consulem Romanum ad partes Italiæ mittens Romanorum populum Sennatumqꝫque commendat Iorn. Regn. Success.
Erat Theodericus fama quidem Tyrannus, re tamen præ se veri spe
ferebat, ut qui vel eorum qui a principio ea in dignitate probatiores fuissent,
inferior fuerit, et Gothos item ac Italos pan quadam ac summa benevolentia
humanitate prosequebatur, ita ut omnes (quod utiqꝫque difficilimum est) ejus Imperium
Procop. lib. 1. Got
Vrbem Romam ire mox pergit Vitiges, equitūum peditumqꝫque ad centum et 50
quorum pars maxima armis munita vel equos ipsos armatos habebat. Procop de Got
Gentilium. Edicto Constantini Gentilium Templa subversa sunt; anno Pacatiano et Hilariano
tini. Prosper in Chron. integro quod in Bibliotheca Manuscriptorūum Labbei.
Prosper in Chronico Pithæano, refert nubem igneum Constantinopoli imminentem ann
Ann 11 Honorij Radagaisus occubuit. Anno 12 moritur Arcadius. Anno 13 Galliæ invasit.
20000 ferè Romam cæsis Vandali in Africam trajiciunt. Ib.
Iugunthi vel Iuthungi Alemannorūum pars Ammian l 17: Vide Comment Valesij.
Belisarius in Consulatu Siciliam cœpit (Procop l. 1).
Constantius Imperium adeptus, ac sortem cuiqꝫque fratrum suum adeptus
quicquid ab Illyrico ad Nisibin usqꝫque extenditur – Eunapius in Ædesio
Finis belli Longob. in Italia A.C. 604. Baron ad Ann 603 sec 19 & 21. & an 60
Obit Greg anno 2do Phoc (P. Diac.) Indic 7 (Ioan. Diac. l 4. c 8. & Beda). In basilica Sti Pauli
cernitur tabula donationis Gregorij data 8 Kal. Feb. imp. DN. Phoca PP. August. anno secundo Consulatu ejus
anno primo, Indic 7. Baron ad Ann 604 sec 16. Sedit an 13 mens 6 dies 10, depositus 4 dies Martij ut
in Epitaphio ejus apud Maulium in veteribus monumentis basilicæ Vaticanæ legitur. Baron ad ann. 604 sec 17
Post Greg. sedes vacat mens 5. d 19 & eligitur Sabin. Cal. Sept. ut Anastasius habet confirmantibus tam Latinis
quam Græcis omnibus. Baron ad An 604 sec 54.
2r
Longobardi ex P. Diac. Agelmundus 3333 an Lamisso 3 Lethu 4040 an ferè.
Hilderic 40 Gudehoc 12 – Crautz Claffo 5 Talo: Wacho 1818 Waltari 77 Albvin Audoin
Cleph an 1 mens 6. Dein 10 duces. Pannoniam tenuerunt an 42
deqꝫque ea egressi sub Alboin Mens Apr indic 1 Kal. Apr. A.C. 568.
Ol CCXCII A.C. 390 Timusio & Promoto Coss. Longobardi eorum ducibus defunctis primum sibi regem cre
arunt Agelmundum Aionis filium qui regnavit an 33. / Ol CCC. 3. A.C. 424 Marini
ano et Asclepiodoto Coss Longobardorum secundus regnavit Lamissus mere
tricis filius an 3. Ol CCLXXXIX.3. A.C 380 Longobardi ab extremis Ger
maniæ sedibus finibus Oceaniqꝫque protinus littore, Scandiaqꝫque insula magna
egressi & novarum sedium avidi, Iborea et Aione ducibus, Vandalos
primum Vicerunt. Hæc Prosper
Ex Paul. Diac. LogobardiLongobardi victis Vandalis in Scorineam deinde in Mauringam veniunt tunc
in Golandam veniunt & in Anthaib & Banthaib & Wurgondaib silmilitur. Tunc
creant Agelmundum regem qui Lamissa ex piscina detraxit & cum Lamissus adoleverat
transeunt flumen aliquod & ad ulteriores terras perveniunt & illic per tempus aliquod commorantur detu a Bulgaribus
cæduntur, & occiditur Agelmundus, sed Lamisso vincit Bulgaros. Postea Rugis ab
Odoacre Italiam regente invasis & spoliatis, post reditum Odoacris Longobardi
Rugiam vastatam et vacuam occupant. Hæc autem Rugia erat ad ulteriorēem
Danubij ripam quam Norici finibus idem Danubius separat. Postea sub
Tutone egressi sunt Rusiland & habitaverunt in campis patentibus ubi
Rhodulphum Herulorum Regem vincunt, gentemqꝫque obruunt. Postea sub
Audoin In Pannoniam transeunt ibiqꝫque Gepidos vincunt indeqꝫque transeunt
in Italiam.
Gratiano et Theoderico Coss. Gratiano eo quod Theodosius
ægrotarum pax Hieron. Chron.
Ex Palmerio. A.c. 469 cœpit Geldehoc Labe fil. regnat an 4. 473
Labe fil. regnat an 4. 473
Godehoc an 21. 485 490 Thantus an 10. 500 Wachon
an 18 518 Waltarius an 7. 525 Adoynus an 18. 544 Albinus an 31. 575
Daphin an 1 mens 7. 5787 Gudices an 10. 587 Antharis an 7
593 Agilulebus an 55. &c A.C. 589 Longobardi Romam obsidentes
assiduis turbinumqꝫque tempestatibus deterriti obsidionem solvit &c.
2v
Chron Alexandrinum Statuit Christum baptisatūum Ian 6
Quot autem Dominus post Evangelium tribus integris annis prædicatum
ad crucem profectus sit docet Ignatius ille Dio plenus qui Ioannis Evange
listæ germanissimus discipulus fuit, surrex & Ecclesiæ Antiochenæ Episcopus
qui in Epistola ad Trallianos ad verbum ita scripsit: Verè igitur
Maria corpus peperit quod Deum inquilinum haberet, et vere verbum
ex Maria Virgine corpus æque ac nostrum est, mortale indutum
natum est. Verè factus est in utero qui omnes homines in visce
ribus maternis format – vere uti nos quoqꝫque natus – ac triginta
annos inter mortales actos a Ioanne baptizatus, verè non opinione
tribus annis Evangelium prædicavit &c
Quodam Quod autem Servator tres annos in Evangelij prædicatione
consumpserit etiam alijs necessarijs et sacro Evangelio & Iosephi histo
ria Hæbræorum sapientis Historia, et ex Græcis scriptoribus quorūum
supra facta est mentio, ex quibus Chronographis tradidit Phlegon
is qui Olympiadum rationem conscripsit, cum dicit: Anno quarto
CCII Olympiadis solis defectio tanta fuit, quanta nullis retro
fuisse – cognitum est. Nam circa ipsum meridiem hora sexta
nox ingruit ut et astra apparerent in cœlo, ingentiqꝫque simul
tremore terra concussa multas in Bithynia civitates evertit. Hæc
vir ille de quo diximus. Sacra quaqꝫque Evangelia docent salutare
prædicationis munus a Christo capitum Pontifice, Christum
verò sublatum sub Caipha; Iosephus autem in 18mo Antiqu. tradit
tres Pontifices post Anuam fuisse Ismaelem Baphi F. Eleazarum
Anani F. & Simonem Cthi, & post hos Caipham Pontificem
Annuus tunc erat Pontificatus singulorum erat tam pontificatus&c
Hæc in Chron. Alexandr. Luc 13. Euntes
dicite vulpi illi: ecce & sanitates perficio hodiè
et cras & tertia die consummor.
Constantinus Imp.
Eodem anno (Constantini 20mo) Constantinus Imperator totius
Imperij Romani solus, omnia ubiqꝫque dejecit & pecunias
omnesqꝫque opes illis detractas, ad ornandas et Christi
anos transtulit. Chron. Alexandr.
Indic VII. Grat 1. Auxonio & Olybrio Coss.
His Coss. Theodosius Imperator reddidit Templa Catholicis ubiqꝫque
repurgata, expulitqꝫque dictos Numeros Exocionitas. Fama verò Paga
norum alijqꝫque ab usqꝫque fundamentis evertit. Constantinus clausit tan
tum, Theodosius hic etiam diruit. Chron Alexandr.
3r
365 = 12, 10, 20h. 365 = m 31. 28. 10 = 69. 19
1461 = 48m 44d − 79. Dec 21.
1417 = 48m
177. 29 29. 20. 49
Rhætia = Vindelitia = Bavaria + terminatur ad Danubiūum Licūum et Æicūum & forte caput Rheni
Noricum inter Vindelitiam Occ (Oeno flu separantēem) Pannoniam ort. Danubiūum Bor (a Germania separantem) et Alpes Iulias. Complectitur Austriam (seu Noricūum Ripense) Stiriam Carniolam Carinthiam partem Bavariæ (cujus altera pars est in Vindelicia) et partem Comitatus Tyrolensis cujus alter pars est ad Rhætiam spectat.
Dacia (Hungaria ulterior) inter Danubiūum ad Austr et Ort. Carpate mont Bor & Tibisco flu. occ. Coatine Datiam mediterraneam (Transylvaniam, inter HugariamHungariam transdanubianam occ & merid ac Moldaviam et Valachchiam ad ort.) Daciam ripensem (Pannodaciam, inter Alpes a Transylvania separantes ad bor et Danub flu ad AutrAustr contenta.) Daciam Alpestrem (Valacchia inter Hungariam merid et occ. ac Transylvaniam occid.)
Pannonia inter Danub bor (a metanastis Iazygibus separantem) Saum flu mer (ab Illirico dividentem) Noricum occ & Mysian ortu. Pannonia in superiorem ad occ et infer ad ort. Vtraqꝫque dicitur Hungaria sed non juste Nam Hungaria trans Danub ad Carpatem extensa complectitur Iazyges Metatastas, & Pannonia partem Austriæ et Styriæ & Carniolæ Maxime autem Austriæ et Styriæ pars cum Carinthia et Carniola in Norico est.
Theodemyr Soror Frater Walemyri Regis Got in Pannonia vicit Hunnimundum regem Suevorum in Norico Liburnia &c. tandemqꝫque subegit totum Illiricum viz Noricas duas, Pannonias duas, Valeriam, Sueviam Dalmatiam Mesiam superiorem Dardaniam Masias duas &cMacedoniam &c. p 363.40 Eodem tempore vicit et subegit etiam Alemannos 365. 3, et Boios p 375.50
Suevi qui tunc Alemani dici peperunt a Clodovæo rege Franc subjugati sunt anno 530 circiter apud Tolbiacum in Vbijs.
The Suevij & Boij at length were called by the common name of Alemans
The Lombards were tributaries to yethe Heruli till Tado freed them p 649 l 20.
Huns. East Goths, west Goths, Vandals, Gepidi, Burgundians, (Heruli dubimus, Rugi, Tetrugi Longobardi;) Marcomanni, Quadi Suevians, Alans, Boij, (Taurisci, Carni.) Franci
The Boij were who about yethe time of Iulius Cæsar (or before) came ofut of yethe country wchwhich from them still retains Bohemia & thence derive their name were on yethe south side of yethe Rhene in yethe confines of Rhætia & Noricum.
The Francks in Germany.
Suevi sunt triplices. Longobardi secus Rhænum. Marcomanni ad – & Suevi Seuones.
Suevi & Alemanni in Rhætias ex agro Galotliarum ultra Rhenum inter Heduos TrevirosArtum Trevers sequanosqꝫque ubi modo Lotharingia Alsatia & Sungovia provinciæ sitæ sunt. inter an 400 & 4450.
4rThe text on this page is written upside down.
Iconium64, 30.38, 45
Cæsarea66 3039. 50or Mazaca
Antioch69. 035 30
Emesa69, 40.35, 0or 34 0
Damascus69.33
Palmyra72. 2034. 15
Ierusalem6631, 40
Malatia71.39 30or Melitene
Samosat71. 3037, 36.
Edessa72, 3037, 30or Ruha
Charran73, 2036. 10or Harran
Racca
Chelati
Miyaphar
Amœedaor Ammœa
Marde7638, 15
Nisibis75, 1037, 30
Senjar9637or Singara
Mosul
Rahabat
Bagdad
Tyrus6733 20
Amasia65 3042 0
Hamāanor Apania7034 45
HierapolisAleppo70 50.36 10
5r
Mausul to Nisibis 94m or 105
Mausul to Senjar 48m or 57
Nisibis to Amed 78. Mosul to Amed 172
Mausul to Amed 90m + 3stat seu 172m.
Malatia to Samoset 51 M.
Bagdad to Racca 197m + 8stat, or 348m or 372m
Nisibis to Racca 99m
Amed to Racca 212
Nisibis to Samoset 90
Amed to Samoset 3 stat or 77m
Harran to Racca 3diet
Roha to Samoset 3stat or 81m
Roha to Harran 12m
Malatia to Alhama northward 12m
Alhama to Miapharekin 126m
Maiapharekinto Trapezonda 15stat = 375m
to Chelat 108mil
Roha to Racca 54m
A Bagdad ad Holuan 6 stationes
A Bagdat ad Tacrit, 5 stationes A Tacrid ad Mosul 2 stat pers
Marde 50m ab Amida in Cæsiam (E.N.E) in via quæ ducit ad Tabresium seu Ecbatanam
A Seleucia ad Apaniam in Messena 125mp
Miepharkin about yethe latitude 40 eastward of Malatia 125mil distant from Northward of Ameda two days journey or 50 miles. situate beyond pbeyond Tigris. in yethe confines of Armenia & Mesopotamia, east or northeast of Tigris yet but about 124 miles distant from Eufrates, a little beyond Tigris
Ex Geographia Nubiensi.
Bagdad ex oriente Mosul in Provincia Irac Geog Nub. pars 6 climatis 4
Mausul to Marde 170.
Marte to Miepharekin 80
Mausul to
Trepizonda
Fluvij
Alchabur seu Harnas p 199) quæ fluit in Eufrat juxta qQuerquesia (p197) estqꝫque fl. mag. conterminūum territorio Sengbar p 201
Isa p 197 non procul a Bagdad
Soaid p 199 ultra Querquesiam a Bagdad
Alhavali unūum e fluminibus Rabiaa, & fluit prop Senjar (201
Tsartsar flumen prope Bagdad (viz 9 in die) ex Eufrate prodiens p 204
Almalec 6mil a Tsartsar
Cobacqeb flumen magnum ad meridiem fluens Chelat donec influat Eufratem p 237 & 239
Alius ramus Eufratis ex Armenia p 240
Historiographi Arabici
Gregorius Abul-Pharajus
Alis Ebno'l Athirus
Ismael Abul Feda dominus Hama
Takioddin Ahmed Al Mahrizi
Ameda in Geogr. Nub called Tur-aamdin & Propugnacula Amed
The remaining scrap of text on this page is written upside down.
3640
Lichnites
Arissa lacus & Arsea
6r
Of this Goar Greg. Turonnens. makes gives us this further information out of Frigerid Frigeridus cum – Francorum. Here we have the first Kings of three of yethe Horns named together & yethe kingdoms
The Vandals under Godegiselus, yethe Alans in two bodies one under Goar, another under Resplendial, yethe Suevi under Ermeric & yethe burgundians under Gundicar rising from their seats in Germany as was said – agtagainst Honorius. At wchwhich time yethe Franks also being put into a posture of war by yethe hostile impression wchwhich yethe other barbarians had lately made upon them in their passage to yethe Rhene, & now invited by yethe negligent government of Constantius to invade Gallia to invade him follow yethe example of yethe rest pass yethe Rhene also into Gallia & f taking part against him & his associates first falling upon yethe Vandals slew about 20000 of yethe – Province
In yethe time of this head therefore wthwithin a hower after its rise they are to for by what was shedwed in Posit. we shewed ytthat they h this hower they were to rise after this head & therefore the hower & yethe head must begi dated from its be together begin together be dated from its rise. Now for defining this head – are to begin theire reigns in yethe time of yethe 8th head, wthwith 15 years after it, that is before yethe beginning of yethe year 410.
The 8th head or western Empire therefore is to be rent into these 10 horns or kingdoms wthwithin 15 years after its beginning that is before yethe
In nonnullis editionibus pro A itur ponitur legitur Alemannorum, sed in edit. Badij A.C. 1512, quæ vetustissima est) legitur Alanorum; Atqꝫque quemadmodum id quod et sensus loci requirit & Authorūum testimonium, tradente Sigeberto, Trithemio, Authore Annaliūum Boiorūum, Vasæo, Buchero, &c alijsqꝫque alijsqꝫque Resplendialem fuisse regem Alanorum.
Having given you yethe These are yethe beginnings & first actions of of these kingdoms. But Let us now take a view of their Kings & standing severally.
The Kings of yethe Vandals – Beurgus &c. Goar is said (in Chronico Boiorūum) to have been a king of F his Alans in Germany before the invasion of Gallia before he led his Alans into Gallia was their Prince or King in Germany & together wthwith Vldin & Sarus Kings of yethe Huns & Goths was hired by yethe Romans agtagainst Radagaisus (Chron. Boiorūum) But (what his dominion he had in Germany we need not consider is nothing to orour purpose seing ytthat was wholly wthwithout yethe Empire & ceased at his quitting quitting those seats & it ytthat his was a new kingdom wchwhich he founded in Gallia far distant from his former seat, & of another constitution. We are to date his reign As he is a horn of yethe Beast we are to date his reig Tis only yethe new Kingdom wchwhich he founded by his transmigration We are here to consider him only as he was yethe founder of a new kingdom in Gallia seing his former invaded yethe Empire & founded began a new kingdom upon its ruins. by conquering yethe Romans. Vnder Sambida Vnder Sambida yethe (whom Vnder Goar his Alan Bucher puts yethe successor if not yethe son of Goar) yethe Alans had yethe territories of Valence given them by Ætius yethe Emperors Capitain A.C. 440 And two years after, Eochdaric being then come to yethe throne they had yethe regions of yethe rebellious Galli Armorichi given them, wchwhich by the same by yethe same Ætius, & invaded them expelling the Lords thereof. Vnder Sangibanus – Olybrio Coss. What kings they had afterward I read not, nor what became of yethe Kingdom. Only I find it was standing in yethe reign time of Theudebert a king of yethe Austrian Franks at Mettis. who began his reign A.C 534 in & not only standing but in then it was in so good condition as to invade the Franks though with very bad success For in Gregory Turonensis Excerpta Chronicloic Greg. Turonens Chap 32, I find this record. The title Cap 32 de Alanis – sunt Alani a Teudeberto filio Theuderici – amiserunt. The title of yethe Chapter is De Alanis qualiter in Regno Francorum interfecti sunt. After this last I guess 6v theyir kingd kingdom became a province of yethe Franks because I find this king to have been was a great warriour & amongst other deeds to have conquered some provinces of Italy A.C. 539 (Marcellin Chron.) Gundioc or Gundeuchus assisted Athanaric wthwith Son Hilperic his son assisted Athanaric yethe Visigoth against Riciarius King of yethe Suevians A.C. 456 (Iornand. Sigon. de Occ. Imp.) Gundobaldus yethe He left his kingdom wthwith Bilomer to be divided between his sons Gundobald, Godegisilus, Chilperic & Godenarius; Bilimer & Gundobald yethe eldest conquered yethe regions about yethe rivers Araris & Rhodanus wthwith yethe province of Marseille, Invaded Italy in yethe reign of Glycerius, & conquered all his brethren. Godomarus made Orleans his regal seat, whence yethe Kingdom was afterward called also Regnum Aurelianorum. He was conquerd – 532 & so this Kingdom came to Franks. A.C. 561 Clodomir left / Vnder Godegisilus they went into Spain for though Frigerid supposes him slain in yethe battel wthwith yethe Franks, yet Procopius affirms he died in Spain & Isidor (in fine hist Wand) accords wthwith Procopius, & saying ytthat from yethe beginning of Gunderic to yethe taking of Gelimer by Belisarius were 123 years & 7 months For Gelimer was taken in April A.C. 534 & therefore Gunderic must have begun but in September A.C. 410.
Godegesilus led them into Spain & Genseric into Afric. Y
& its peopled to citizens wchwhich survived Ier 50.9, 41. & 51.& 11, 28 to be dispersed by flight or captivity, as it were dasht asunder by the shock & dissipated every way into yethe waters.
The figure Tis this City wchwhich is yethe new Babylon, & yethe figure is apparently taken from the Ieremies description of yethe sacking of yethe old Babylon by Coprus, wchwhich Ieremy by the Medes where he explainresses expresses by its being rolled down & made a burnt mountain Ier 51.25, & sinking Ier vers 63, 64. Yea yethe same wchwhich figures of perishing by perishing by burning & sinking are (as an further ground of interpreting it) is expresly applyed to yethe express yethe finall overthrow of yethe new Babylon also in Apoc 17.16 & 18 21.
This is yethe latest & yethe soonest is yethe year 408, for the the western Empire being preserved intire till then. For for yethe troubles of yethe eastern parts of it were all overcom & it is manifest by what we produced above out of Claudian it is manifest ytthat yethe western parts from yethe head of Ister Ister to yethe Ocean of that of it were in perfect quietnes till ytthat great barbarian irruption wchwhich began yethe 2d Tr. And as for the troubles of Italy & Illyricūum though those were all overcome And as for yethe troubles of the eastern parts they were all overcome [Of all forreigners, Alaric wthwith his Goths has yethe fairest plea for title to a portion of yethe Empire before this year. And yet he had no title at all unless as a subject to yethe Emperor. For though – orare. Then Stilico – expedition. In these circumstances he stayed in Epire till yethe year 408, & therefore had cannot till his return claim any right supreme dominion over any p] & this wa began in yethe very end of yethe year 407. Consta
The eastern Before this time the eastern parts of this Empire began to be much troubled but yet they had the now those troubles were all overcome, Radagaisus, Alaric, & all other invaders being either vanquished or repulsed. If any of them had a title to any portion of yethe this Empire twas Alaric wthwith his Goths, & yet I I cannot he appears not to have had any unles as a subject to yethe emperor. for though orare. Then Stil – & therefore was not supreme Lord over any part of this empire till this year in wchwhich he returned to invade it. The western Empire therefore was preserved intire till yethe year very end of yethe year 407 & consequently so there remain only yethe years 408 & 409 in wchwhich from yethe rise of its breaking into yethe 10 Kings horns are to begin rise.
his pretence being to recover some regions of Illyricūum wchwhich yethe Eastern Emperor unjustly detained from yethe western, but hehis real designe was to make himself Emperor of yethe East: for yethe facilitating of wchwhich he had invited that great inundation of Barbarians 7r to overflow yethe west so soon as he was gone least after his departure for a diversion to yethe western Emperors
Vandali Alani Suevi Burgundi etiam
Gentes alias copijs viribusqꝫque intollerabiles quibus nunc Galliarum Hispaniarumqꝫque Alaricum cunctamqꝫque Gothorum Gentem pro pace optima & quibuscunqꝫque sedibus suppliciter & simpli orantem Stilico occulto. fœdere fovens publice autem et belli & pacis copia negata ad terenda terrenduemqꝫque remp. reservavit Provinciæ premuntur hoc est Alanorum Suevorum Vandalorum, ipsoqꝫque simul motu impulsorum Burgundionum ultro in ma sollicitans sucitavit eas interim ripas Rheni quatere & pulsare Gallias voluit. – Itaqꝫque ubi Imperatori Honorio exercituiqꝫque Romana hæc tantorum scelerum scire patefacta est commoto fustissime exercitu occisus est Stilico. Oros l 7. c 38
Alaricus in Roma capta abstinuit a spolijs ecclesiarum etsi abbatis ditissimis & subditis mandavit ut abstinerent Oros l 7. c 39 Tertia die barbari, quam ingressi urbem fuerant sponte discedunt facto quidem aliquantarum ædium incendio. Ib. Et ne quisquam forte dubitaret ad correptionem superbæ lasciviæ & blasphemiæ civitatis, hostibus fuisse permissum, eodem tempore clarissima urbis loca fulminibus diruta sunt quæ inflammari ab hostibus nequiverunt. Ib.
– directoqꝫque impetu Pyrenæum usqꝫque perveniunt: cujus obice ad tempus repulsa per circumjacentes provincias refunduntur. His per Gallias dbacchantibus – cap 40 quomodo abitus in Hispaniam Barbaris proditus vide ib.
Constantius comes in Galliam cum exercitu profectus, ConstantiuūumConstantiūum Imp. apud Axt civ. cl. cæ. & occ. Iovinus postea vir Galliarum nobilissimus in tyrannidem mox ut assurrexit cecidit. Oros. l 7. c 42
Authaulphus occiditur in Hispaniam quod cum Romanis pacem coleret sic et Sergem Wallia dein A.C. 416 transire in Africam molitur & naufragio correptus pacem init cum Honorio, Placidam Imperatoris sororem ex obsidio Romæ captam fratri restituit reddidit. Romanæ securitati periculum suum obtulit, ut adversum cæteros gentes quæ per hispanias consedissent sibi pugnaret & Romanis vincerit: quamvis et cæteri Alanorum Vandalorum, Suevorumqꝫque reges eodem nobiscum placito depacti forent. Itaqꝫque nunc quotidie qui bella gentium & agi strages ex alterutro barbarorum crebris certisqꝫque nuncijs discimus. Oros c 43 seu ult.
ResopendialResplendial auxiliatur Vandalis. (Annal Boiorūum.) Franci repulsi se recipiunt ultra Rhenum. Dein creato rege Variomundo partem Galliarum Rheno propinquam rursus anene transito occupant. Ib. – Subdit alio loco Hieronymus, Vastatis urbibus – ib
Resplendial Alanus. Pharamund incipit A.C 419 succedit Genebaldo, regnat an 7 Clodio filius ejus. Trithem Annal.
Ataulphus obit in transitu ad hispaniam Æra Hisp 454 An Honor 22. Eodem anno obit et Sergeric. Dein Wallia regnat 3 annis. Æra 457 Ann Honor 25 Wallia def Initio regni Mox ut regnatre cœpit fœdus cum Imperatore pepigit, Plaudiamqꝫque reddit promittens Imperatori propter rempublicam omne certamen implere. Itaqꝫque ad Spanias per Constantium Evocatus Romani nominis causa cædes magnas Barbaris intulit Wandalos Silingos in Bœtica extinxit, Alanos qui Wandalis portentebantur adeo cedcidit et extincto Atace Rege ipsorum pauci qui superfuerant, obolito regni nomine Gunderici regis Wandalorum qui in Gallicia resederatnt se regimini subjugarent. Confecto bello Gallias repetit, data ei ob meritum victoriæ Aquitania scdasecunda. Isidor Hist. Gott.
Attila Italiam vastans, misso ab Martiano Imperatore exercitu forti, plaga cæditur, & sedes proprias retulit, et mox occubuit. Isid. hist. Got.
7v
Æra 491. Ann 2 Martiani Theudericus post fratris Torismundi necem succedens imperat an 13. Qui pro eo quo Imp. Avito sumendi Imperialis fastigij cum Gallis auxilium præbuissent, ab Aquitania Hispanias cum ingenti multitudine multitudine exercitus & cum licentia ejusdem Aviti Imp. ingreditur. Cum cum magna copia rex Suevorum Rectiarius occurrens inito mox certaminis superatus est, & mox capitur & occiditur. Isid Hist. Got.
Wandalis in Africam transeuntibus Galliciam soli Suevi sortiti sunt. – Æra hisp 470 Rechila post obitum patris Bœticam et Carthaginensem provincias sua in suam potestatem redegit. Isidor Hist Suev.
Regnūum Wand duravit 113 an a Gunderico Rege ad finem Gillemiri Isid Hist Wand Primus in Spania Gundericus reg Wand: succedit regnans in Galliciæ partibus an 18 Æra 467 sucedit Gizzeric. Æra 446 ingrediuntur Hisp. Regnum deletur Æra 563 Isid Wand.
Fabritio et Dionysio Coss (anno post
Fælice et Tauro Coss (anno post transitūum Wand. in Afr.) Pars Galliarum propinqua Rheno quam Franci possedendam occupaverant, Ætij Comitis armis recepta. Prosp l 2 Euseb.
447 = 409. 467 = 429. 563 = 525 / who makes begins his calls Gunderic yethe first King that succeeded in Spain & makes him begin his reign yethe second third year after he had invaded it. It was extended into all Gallicia after o At yethe departure of yethe Vandals into Afric Ermeric inlarged it into all Gallicia, & Rechila added Bœtica & yethe Carthaginian Province. But yethe Goths lessened it again by at yethe reign of sla end of Rechiarius reign. It lasted But yethe Barbarians Constantine soon possest himself of almost all Gallia, but yethe Vandalls yethe Barbarians being in his way he invited yethe Franks against yethe Vandals & drew Goar to his side. The Franks therefore, who were before put into a posture of war – Rhene upon them, forthwith pass yethe Rhene, & fall upon yethe Vandals take Trevirs from them for yethe Romans, & slay about almost 20000 of ymthem in battel
Post Romam a Gothis captāam Albinus urbis Præfectus quod jam eadem ad pristinum rediret statum scripsit non sufficere prœbitam populo partem multitudine jam aucta civitate, additqꝫque uno die numerum unitum esse quatuordecim millium. Olymp. apud Phil Adaulphus a privato occiditur. Sergeric regnat 7 dies Ib.
Superatus. Eugenius. 8 Id. Sept. Arcad 3 & Honor 2 Coss. Socr. l 5 c 25. Theodosius obit Olybrio et Probrino Coss nocte precedente 16 Cal IanFeb. 17 Anno 1 Olymp 294. annis 16 & mens 8 post obitum Valentis Socr l 56 c 261 paulo post victoriam ib. Valens occubuit 3 Id. Aug. Valente 6 & Valentiniano 2 Coss. Socr l 4 c 38. Obit Arcad Maij 1. annis 12 mens 6 a morte Theodosij. Socr l 6. c 23. Vandali Suevi et Alani simul occupant Hispan Sozom l 9. c 12. Interhæc Gerontius omnium Constantini ducum fortissimus; hostis illi factus, Maximum familiarem suam quem Imperio gerend Imperiali veste induit et Tarracone morari jussit. Ipse adversum Constantinum expeditione suscepta obiter filium ejus constantem Viennæ interfici curavit. Constantinus vero cum defectionem Maximi comperisset Edobecum ducem suum trans Rhenum direxit ut Francorum et Alemannorum auxilia impetraret, Constanti autem filio suo Viennæ custodiam commisit. At Gerontius Arelatum profectus eam obsidere aggressꝰus est. Sed non multo post cum exercitu Honorij duce Constantio contra Tyrannum missus advenis est Gerontius cum paucis militibus fugit & mox perit. Major enim pars eorum ad Constantium transfugerat. Hispani Gerontius indeuntem interficeret Interim circumsidente Arelatum Honorij exercitu Constantinus ad
The following text is written upside down at the bottom of the page.
Trithem de Alano Resplend. / De incend Rom. Soclr l 7. c 10 / Annal Boior Ier / Oros. & Resp & Iovino / Isidor de initio imp
♄ 1lb ℥ 1 vel minus, calcinetur ♄ cūum e hujus calcis tres partes liquefiant cum una ꝑparte mineræ auri aut argenti.
The remaining text on this page is written up the left margin.
De Sulphure & ☿io per I. de M. Snyder
8r
Convitia Athanasij et suorum 718 D 738 AB 742 C 760 D 841 CD 845 D 846 BC 855 BCD 856 AB 860 ABCD 862 C 894 D. 929 D
Concilium Alexandriæ sub Athanasio ante concil. Sardicense episcoporum prope cantum 720 B. 722 A & seq. Mox post mortem Constantini II 720 BC ante secundum illud exiliūum Athanasij an 340 ib. ab Episcopis ab exilio reversis 423 D 424 A, in propria defensione 735 B ad populum 722 A 739 A
Concilium Romæ pro Ath. ante Concil Sardicense 720 B 739 C. 818A Episcoporūum prope 50.
Concilium Sardicense 720 BC 754 CD 755 ABC et sequ. 759 D, 760 B 757 A. 818 639 AB
Pœnitentia Vrsatij et Valentis 675 D. 720 D 721 ABCD 775 D. 776 B. NB Eusebius tunc mortuus erat (754 C & Socr 2.17) et proinde libellus iste fictus est. Vide et 828 A Ab exulibus Occidentalibus prædicata 832 A
Semel judicatum non an non revocandum 720 BD revocandum 741 A
Cædes Arsenij 722 D 728 D 729 AB. 730 BD. 734 A 735 D 746 B. 758 B non brachium sed corpus in concilio Tyri productum ib. 763 C 781 D. 782 D 783 ABCD 784 BCD 785 B 786 C. Tyri vivus adstabat 789 D, 781 D 783 A.
Eusebiani anno 340 deplorant calamitates exulum ab Athanasio factas ante anno an 723 A.
Eusebianis auctoribus multi coram Iudicibus accusati et cæsi 723 B 815 D & seq.
Cædes ab Athanasio et suis factæ ante an 340. 424 ACD. 725 A.
xDe creatione Athanasij 725 D 726 ABCD. 727 D.
De synodo Tyri 728 BCD. 729 D 730 AC 737 A
Poculum a Macario fractum 731 A, B, C, D. 732 A B C D. 733 A B C D multorum testimonio 733 D 734 A tam gentilium quam Christianorum. ib. 735 D 742 D 746 BCD 747 ACD 750 AB 758 A 763 D 764 AB. 781 BCD 782 ABC. 790, 791
Meletiani 735 BC. 777 BCD 731 C. 730 BD
Seditiones 734 CD Alexandriæ ubi sex episcopi missi ad Mareotem 734 CD. 735 A.
Literæ fictæ ab Ath. Ischyræ 735 BD 747 A (NB Has Alexander Thessalonicensis finxit (747 A) 782. Arsenij 729 A 786
Frumentum ab Athanasio detentum 805 A 787 729 D confutatio ejus 737 BCD in privatos usus divenditum 737 BCD.
Iulius citat Orientales ad Synodum 739 BC.
Synodus Romæ plurium quam 50 Episcoporum paulo ante synodum Sardicense 739 C. In quæ arrogantes literæ Iulij ib. Tempus ejus. 748 C
I
xAriani plures e singulis civitatibus a tempore Concil. Nicæan. toto orbe ejecti 742 B. 743 AB
Iulius in communionem recipit Athanasiūum et Marcellum ann. concil. Sardic. 745 D.
8v
Eusebiani condemnati quod solos accusatores ad Mareotem miserint &c. 746 BC, 749 D 757 CD. Quare altera pars non admissa 793 B. 796 D
Georgius regni Γρηγόριος Alexandriam missus 748 CD 749 C turbæ et incendiūum templi ib.
Iulius vindicat Marcellum 750 D Concil Serdic. vindicat Marcellum 764 C
Non Athanasius et Marcellus tantum sed plures exagitati qdquod non communicarint cum Gregorio 751 AB 753 B.
Iulius vindicat suprematum 753 C 741 A
Turbæ in secund media ejectione Athanasij 751 BC.
Eusebius moritur ante Concilium Serdicense 754 C
Synodus Hierosolymis (redeuntde Athanasio post Syn. Serd.) Episcoporūum 16. 774. 775.
Alexander obit 5 mensibus post Concil Nicæn. 777 D. Exinde Meletiani cum Eusebio tractant ib. 725 CD
Eusebius primo dein ConstantaintesConstantinus scribit ut Arius reciperetur 778 AB Postea Meletiani accusantes Athanasium cum primo cum increpatione reprimuntur 779 ABC &c Postea ubi aliquamdiu quieverant resurgentes rursus accusant Ath. de calice & Arsenio 781 BC
De Ioanne quodam 784 AB 787 C. 783 B
Ischyras Alexandriæ ab Hosio depositus 792 B. confer cum 781 B Quare hoc nunquam Tyri aut in Concilio quovis objectum? Ordinatus a Presbytero Episcopo titulari quem Hosius in concil. postea præsbyterum manere voluit.
Mareoti testes plures 796 AB. 800 B Eo in loco nulli antea Meletiani 796 B Quomodo Macarius fregit poculum mensam subvertit in codices sacros incendit 800 B, C
Constantinus Arianam fidem commendat 801 CD. 802 A vide et 844 BC Epistola Synodi Hierosolymitanæ ante istam Tyri 801 BCD. De presbyteratu Ischaræ 802 BCD 803 A.
Constantinus advocat Episcopos Tyri congregatos. Ejus Epistola 803 804
Athanasius remissus in sedem a Constantino Iuni 805 D
NB. Athanasius habuit acta Synodi Tyri 800 D ea sola erant quibus respondere debuit sed ea suppressit & in sui justificationem literas quasdam vel fictas a suis vel ab Imperatoribus deceptis scriptas consarcinavit.
Liberius biennio exul 807 A. 837 A Scripta ergo Apollogia 2da post subscriptionem Liberij.
Quomodo Constantinus relegat Ath. 805 AB
Plures Episcopi per orbem a Constantio relegati et quare sc. non ob religionem 812 813
Eustachius Antiochenus exul ob Contumelias in matrem Imperatoris 812 B. Marcellus Hæreticus pulsus & ob Ath laudatus 813 A Item Paulus (ib. & 814) quem Athanasius refert ab Arianis strangulatum: Quære annon postea in vivis repertus.
9r
Antonius odiosus Gregorio 617 CAD
NB Athanasius in Apologijs celat veram causam cur Orientales non convenentrint Serdicam & prætent ut pnarrat eos solo metu fugisse. Quære an Concil Serdicæ se non idem fecerint. p 818. 819.
Stephanus Ep. Antiochenus deponitur quod Euphratæ Episcopo homousiano insidias per meretricem strueret. 822 B
Quomodo Constantius Athanasium revocavit 823
Quære an Constantius per toleravit Athanasium metu Magnentis ne Episcopi illum etiam concitarent. Nam victo Magnentio Athanasium statim aggreditur.
Quibus gradibus Athanasius ultimo ejectus 829 B &c 842 CD 843 A
Exules qui non subscripserunt Paulinus Tr. Lucifer Casar. Eusebius Verc. Dionysius Mediolani. 831 (842 B Liberius 833 D CD. Quare Liberius subscribere noluit 833 AB. Exules ijdem 861 D
Hosius formulam fidei in Nicæna Synodo concepit 837 D
Hosius communicavit cum Arianis sed non subscripsit condemnationi Athan. & moriens condemnavit hæresin Arianam. 841 D
Constantias literas mittit ad ejiciendum Athanasium 843 A non mittit 688 BC 689. Scil: Athanasius utrumqꝫque affirmat prout in emollumentum fuit.
Turbæ Alexandrinæ in ultima ejectione Athanasij. 843 844 847 848 850 857 859
De decima persecutione 853 A
Quomodo finxerunt Constantinum non Arianum 844 BC
Quot ejecti Episcopi in ultima ejectione Athanasij 860 D
Alexandrini ecclesiam erunt in ultima Athanasij depositione ad sanguinem usqꝫque resistunt 860 C arma militum in Ecclesia suspendunt & ecclesiam tenent 860 B & ad totam Ecclesiam Ægyptiacum ad rebellionem concitandam literas dant. ib. & conantur persuadere populis quod Athanasius ejectus erat sine mandatis imperatorijs. 864 C
Synodus Hierosolymis ante synodum Tyri: ejus literæ. 890 B.
Subsequens synodus Antiochiæ episcoporum 90 ejus literæ 892 893 894 895 sub Constantio Marcellino & Probino Coss 894.
Post triennium aliud Concilium 895 D
Dein aliud Sirmij adversus Photium 900
Aliud Isauriæ 904
Aliud Constantinopoli et Arimeni 905. Arimini quadringentorūum Episc 908 B
De Synodo Antiocheno contra Paul. Samosat. condemnante homousion 904 905.
Fragmentum Epistolæ Dionysij 9054 905
Athanasius cum popupulopopulo Ecclesias tenebat ne Ariani occuperent 945 B. Ejicitur. Epistola ejus ad vindictam concitandam. 943 C 949 B. Ecclesia accenditur 945 C postea Athanasius se populo subducit 947 B
9v
Episcopi Tyrenses in digressu suo secum Arianos secum Hierosolymāam adductos in communionem recipiunt. 801 A.
Epistola Concilij Alexandrini scripta postquam EsebiusEusebius fit Episc Constant. 727A paulo ante 2dūum Exiliūum Athanasij 722 BC.
Eusebius Nicom. & Theognis adfuit condemnationi Athanasij in Concil Tyri 727 C Exulati propter communionem cum Arianis 727 C. Eorum gratia Concilium Tyri convocatum. 737 A. Eusebius utiqꝫque Tyro ad Imperatorem missus. 805. A. 730 A
Imperator Melitianos accusantes de poculo & Arsenio repellit 7230 BD, 735 D
Marcellusi fides confessioqꝫque Nicææ spectata est cùm Arianis contradiceret. Iulius Papa apud Ath. p. 742 & 750 C.
Athanasius addebat Macarium accusatum de libris sacris combustis, (p 748 A) diem fuisse Dominicum et Ischyram tum sacra peregisse. 747 C.D.
10r
Post multas strages, incendia & rapinas, tandem divisis sedibus, Barbari ad aratra conversi, Romanorum residuos cœperunt: ut socios amicosqꝫque fovere. Hist. Miscell. l 12. De Wand. Alan. & Suev. in Hisp.
Hac tempestate (post Constantij Imp. in Honor tricennalib. quando Maximus & Iovinianus capti & occisi) Scotorūum Pictorūumqꝫque infestationes non ferentes Romam mittunt ac sui subjectione promissa contra hostes axilia flagitant. Quibus statim ab Honorio missa militum legio magnam barbarorum multitudinem stravit. Cæterosqꝫque Britanniæ finibus expulit. Sed mox ut decessere Romani advectis iterum navibus hostes obvia quæqꝫque conculcant. Rursumqꝫque advolant Romani cæsumqꝫque hostem trans navia fugant. Mittitur Castinus in Hispaniam
[Circa tempora Augustuli vel Odoacri:] Apud Britanniam Ambrosius Aurelianus qui solus forte Romanæ gentis Saxonum cædi superfuerat, purpuream induit: Victoresqꝫque Saxones, Britonum ducens exercitum superavit sæpe. Atqꝫque ex eo tempore nunc hi nunc illi palmam victoriæ habuerent donec Saxones potentiores effecti tota per longum insula potirentur. Hist miscel. l 16. Gildas: Ipse autem ait vicisse semel
Gothi [sub Vitige] urbem obsidentes universa per circuitum direptionibus & incendijs absumunt; quoscunqꝫque Romanos reperiunt gladio extingunt &c. Miscel. l 17 Præter belli instantiam angebatur insuper Roma famis penuria. Tanta siquidem per universum mundum eo anno, maximè apud Liguriam fames excreverat: ut, sicut vir sanctissimus Datius Mediolanensis antistes retulit pleræqꝫque Matres infælicium natorum membra comederent. Ib.
Bellisarius iteratò ad Africam mittitur adversus Guntarrith mittitur: qui Vandalos rursus sollicitans apud eos arripuerat regnum. Bellisarius ut Africam attigit Guntarith sub dolo pacis ilicò peremit residuosqꝫque Vandalorum reipublicæ jugo substravit. Victor exinde Belisarius Romam venit.
[Post victum Bucellinum cum socijs] habuit Narces certamen adv. Sindual Brentorum regem; qui adhuc de Herulorum stirpe remanserat, quos secum in Italiam veniens columnò Odoacer adduxerat. Huic Narses fideliter sibi primùm adhærenti multa beneficia contulit: sed novissimè superbe rebellantem & regnare cupientem bello superatum & captum celsa de trabe suspendit. Hist. Miscel l 18.
[Cùm Aetius Britannis ultimò petentibus minimè annuisset:] quidam Britannorum strenuè resistentes hostes abigunt, alij quidam verò coacti hostibus subjiciuntur. – At verò residui Britannorum dum continuòs Britannorum Suevorum impetus formidarent, ultra jam de Romanorum præsidia diffidentes. Anglos – ad defens invitavêre. Miscell: l 14.
Beda in 6 æt. mundi refretrefert utramqꝫque expeditionem Romanorum in Britan̄nn ad annum Imperium Honorij.
10v
This page is written upside down.
where note ytthat The war began in at yethe invasion of Dalmatia A.C. 535 & ended at yethe overturn of yethe great army of Buccellinus & Leuthares A 555 whom yethe Franks sent into Italy to aid yethe Goths: yethe history of all wchwhich you may see at large in Procopius & Agathias
The findin Goths were constrained partly on their own accord partly by force & dismissed all & divers many most of their dominions other places & amongst yethe rest all Alemannia from their subjection: & re retaining m letting go what ever was of not of pepresent use, that they might contract their whole strength into Italy
& I Feb 20 A.C. A.C. 537 laid strait siege to Rome with an army of 15000
Bonif 3. creat et elect 9 Kal Mart die Dominico. Obit prid id Novemb. sedit mens 8 d 23. vacat sedes ad ordinationem m 9 d 15. Bon 4 creatus Creatus – – – consecratus die Domini 5 Kal Sept. Ob 8 Id Maij sedit an 6 m 8. d 12 Onufrius
Gregor. magn sepultus 12 Mart. Bon 4 sedet an 6 m 8 d 13 consecravit Pantheon 4 id Maij Platina Sabinian sepultus 22 Feb; TBonif. 3, 12 Novemb: Bon 4 25 Maij (Anastas.) Pos Bon 3 vacat sedes m 10 d 6 & Bon 4 sedet an 6. m 8. d 13. (ib.)
Phocas primus Imperator Græcus. Gregorius M. primus qui se vocavit servum servorum Dei. (Martinus.) Sabin sedit an 1, mens 5, d 9 & cessavit Episc m 1 d 26. Bon 3 sed mens 8 d 28. Bon 4 sed an 6 m 8 d 25 (vel 22). Martinus Polonus.
Bon 3 ob 3 id Dec. Bon 4 sedit an 6 m 9 Marian Scot.
Sabin sed an 1 mens 5. Bon 3 m 8 d 28. Bon 4 an 6. M 8. d 12
Constantius & Galesius imperium primi dividunt. Oros l. 7. c 25
Hæc persecutio tam crudelis & crebra flagrabat ut intra unūum mensem 17 millia martyrum pro Christo passa inveniantur. Beda de sex ætat. mundi. Roma capta 9 Kal Sept. ib. Sexto die post egreditur Alaricus ib. anno Theodosij jun. octavo recedente a Britannia Romano exercitu, redeunt Scoti et picti. Sub Martiano Saxones adveniunt. Obit Greg. Magn. anno 2 Phocatis. Bon 3 petit Pantheon obtinet primatūum. Bon 4 petit Pantheon. Persæ multas Romanorum Provincias auferunt. Phocas sedet an 8. Beda ib.
Cersūum, Coloniæ cūum 3189 (mast Petrus de Natal. l 9 c 47 Henr. de Erford.) Mauritius cum 1666 in Victor in Troja cum 360 (Otto Frigsingens.) l 3. c 45)
20000 martyres passos Nicomediæ Metaphrastes refert.
11r
factione Lucij Consularis Treviris capitur Aimoin. l. 1. c. 3.
Alemannos Theodericus olim Gothorum rex, quum totius Italiæ poteretur Imperio, tributarios fecerat & gentem hanc subegerat universam Vbi verò Iustinianus Imp. & Gothi bella inter se vel acerrima gererent – – qex alijs pluribus ejecti sunt locis, jamqꝫque Alemannorum gentem reliquerant. Nam subditos omnes quos supervacaneos ducerent & nil opportet mox omittendos existimabant. – Sicqꝫque Alemannorum gentem per Gothos dimissam, Theodebertus [e Regibus Francorum] in ditionem accepit.
Xerxes apud Agathiam l 2
Bellum Got & Franc ad annum quo Theodebaldus rex Franciæ moritur perductum. Agath. l 2 hoc est ad an 555 [vel 556.]
6666 Martyrio simul affecti apud Agaunum oppidum Galliæ super Rhodanum situm præter 700 fugientes qui mox deprehensi et occisi etiam. Otto Fris. l 4 C 45. Mauricius in Actuum 5.
Galerius et Constantius Imperium dividunt Otto l. 4. c. 46
Bonifacius 4 Pantheon petit Otto
☞ Phocas regn an 8. hujus an 2do Greg Papa migravit ad Dominūum. Bonif 3 obtinuit apud Phocam primatūum Eccl. Rom. Hic sedit mens 8 d 20. Bonif 4 Petijt a Phocate Pantheon. Persæ invadunt imperium. Regino.
Otto Frising. facit Francos sub Clodio primo Rhenum transgredi l 4. c 32
Greg ob. an 2 Focatis. Bonif 3 impetrat suprematum. Bon 4 Pantheon Persæ invadunt imperium. Otto Frising.
Greg ob an 2 Foc. indic 8. Sabin sed an 1. mens 5. d 9. Bon 3 sed sed mens 8. d 22. Bon 4 petit Panth. 2do sui sexto Phocatis. Persæ grassantur. Herman contract.
Greg ob 4 Id Mart indict 8. Sabin sed an 1 m 10 ob 11 Cal Mar Phocatis 9to. Bonif 3 sed m 10 impetrat primatūum ob 3 Id Dec. Phocatis 5to Bonif 4 sui 2do Phocatis 7mo impetrat Pantheon. Proximo anno Persæ grassantur. Marian Scot.
Greg ob an 2 Phoc. an 5 Phoc. quo Augustinus mox moritur Bonif. petit Panth. an prox Persæ granssanturgrassantur. Sigebert
Greg ob. 2 Phoc. 12 Mart. Ces. epis in 45 d 18 (C.V. 16.) Sabin sed an 1. mens. 5 d. 9 (Bib Vat d 19) sepult 22 Feb. cess Episc m 11. d. 26. Bonif 3 sed m 8. d 28 [Bib. Vat. 23] sepult 12 Novemb. cess. episc m 10. d 6. Facta pax cum Longobardis sedente Sabiniano. Anast
Greg ob 2 Phoc Sep 4 Id Mart. vac sed m 5 d 19. Sabin sed an 1 m 5. d 9 mens 11 d 26. Bon 3 obijt mense nono. vacat sed m 1. d 6. Bon 4 consecrat 4 Id. Ma. Persæ grassantur. Tempore Sabiniani pax facta cum Longobardis. Tantaqꝫque apparuere prodigia quanta nunquam ante. Regino vel Platina
Freculphi refetrre videtur Panth ad Bon 3
11v
Constitut Miltiadis m Marian vel Plat. Mauricius in act 5. & Baron. Vrbs usta in persec. Ethelwerd.
A tempore captæ Romæ cessavit Imperium Romanorum a Britannia insula, & ab alijs quas sub jugo servitutis tenebant multis terris. Ethelwerdꝰus p 832.
Nono anno post eversionem Romæ a Gothis relicti qui erant in Britannia Romana ex gente, scrobibus multiplices non ferentes gentium minas, scrobibus accultant thesaurum, aliquam sibi futuram existimantes fortunam, quod illis post non accidit. Partem sumunt in unda gregantur, dant ventum carinis, exules Gallias tenent partes p 833
Expletis 31 annis, ceperunt Regnum Romanorum Muritius [Martianus] & Valentinus, in quorum tempore a Werthgern rege Britorum – advocantūum Saxones. Anno in sexto post inierunt Bellum Hengist et Horsa contra Werthgernum. p 834
Ann 508 Saxones obtruncant Natanleod Britannorum regem.
Ethelwerd in Savil's rRerum aAnglicarum scriptores. Trin. Coll. Ν.ε. Freculph Ν.δ. 29
A.C. 449 cœpit Marcian. Imp. 7 an tunc angli venerunt. Ge Beda l 1. C. 15 maxima multitudo ad Geraunum post binam decimacionem. 9 ad Veronam, 319 ad Agrippinam, 3301 ad Xanthem. Mauri milites. Baron an 297 § 1 & sequ. ex Helinando apud Sur Tom 5. d 20 Octob.
Eusebius l 8 c 4 – Inter De persecutione in milites incipiente hæc habet. Multi admodum, qui veri regni Christi milites erant, nulla mora interposita, fidei in eum confessionem falsæ & adumbratæ gloriæ qua in mundo fruerentur, sine ulla dubitatione prætulerunt. Inter quos jam licet numerus perexiguus, (quandoquidem Dux [Veterinus cum cura exequendi Decretum Dioclesiani in milites commissa] leniùs & moderatius adhuc in nos tendebat insidias, & paucorum admodum sanguinem fundere aggrediebatur: propterea quod multitudo Christianorūum illum (ut erat verisimile) deterruit; & animum ejus, ne bellum contra omnes simul concitaret, retarduit:) licet inquam numerus perexiguus, unus tamen et alter novi modò dignitatem amittere & sed mortem etiam pro veræ pietatis defensione oppeter voluerunt. At postquam apertiùs rem erat aggressus; nulla ora aut dicendi vi explicari potest quot & quam insignes Christi martyres, his qui civitates quasqꝫque et regiones incoluerunt, cernere licuisset. O
Vrbs tota in Phrygia, eo quod omnes se confitebantur cum liberis & uxoribus, cincta militibus incenditur. Euseb
12r
Primo Hegiræ anno Muhammedus patruo suo Hamzæ vexillum dedit candidum. Secundo anno commissum est prœlium Badrense primum Anno sexto Muhammed inauguratus est sub Arbore. Anno 11 muhammed moritur. Anno 13 (qui cœpit A.C. 634 7 Mart) misit Abubecrus (successor Muhammedis) copias aliquot in Syriam: misitqꝫque Amvum in Palæstinam Iezidum Abuobeidam & Sergillum in Balcaaam & superiorem Palæ Syriam Commissumqꝫque est hoc anno prœlium in Syria a Chalide & Mahani duce Romano et fugati sunt romani fugavitqꝫque eum Chalid ad portas usqꝫque Damasci. &c Capta et hoc anno est Bosra quæ prima fuit civitas in Syria occupata. Amrus etiam Gazam obsedit et fugavit Romanos usqꝫque Hierosolymam et Cæsaream. Anno 14 (qui cœpit 25 Feb AC 635) Profecti Muslimi contra Damascum obsederunt per dies 70 vel menses 6. Capta est autem mense Regjebo ejus Anni duce Chalid. Anno 16 (qui cœpit 2 Feb AC 637) capta est Hierosolyma & subjungata Palestina Amrus mittitur in Ægyptum cum magna multitudine. Eodemqꝫque anno subjecta est tota Persia suject eo devicto eorum ultimo rege Iazdegirdo. Obijt Heraclius Anno 19 Hegiræ scdūsecundum alios 20 vel 21) cum regnasset annos 31, cœpitqꝫque ann 19: 201Dec AC 640
Saffalus Abasidarumum primus creatus Califa die veneris, 13 Rabij prioris anni 132 qui cœpit 20 Aug AC 749 Dein fugit Merwan (ultimus Califa e filijs Ommiæ) Ægyptum et ibi occiditur die solis 27 Gjumadæ posterioris Anni Hegiræ 133
Anno 139 (qui cœpit AC 756 4 Iunij) ingressus est Muavias Hispaniam, cujus incolæ Imperatorem eum suum agnoverunt. Atqꝫque hic illorum primus est qui in illis tractatibus imperio præfectus fuit.
Anno 145 (qui cœpit 1 April AC 762 jussit Almansor Califa ædificari civitatem Bagdadum. Dicitur autem fuisse pradtum viride in quo tigurium erat eremitæ cui nomen erat Bagdadi; atqꝫque ab eo hoc nominis traxisse. Vtqꝫque absoluta fuit ædificatio ejus facta est sedes Chalifis Abasidarum
Anno 358 (qui cœpit A.C. 968.) Muazzus (primus ejus Califa) occuppat Ægyptum et cessat oratio Abasidarum qui Bagdadi regnabant. pag 187 & 227.
Anno 324 (qui cœpit 30 Novemb A.C. 935) ad se venire jussit Califa Aris & Arradis Billa Imperatorem Muhammedem f. Rajici qui Wasiti erat, atqꝫque ibi dominabatur; cogente ad id eum necessitate propter perturbationem Imperij & ineptitudinem Consiliarij ad eam dignitatem. Venit itaqꝫque filius Raijci Bagdadum & constituit eum Arradis Imperatorem Imperatorum, commisitqꝫque ei administrationem regni & jussit eum pro se concionari super suggesto12v suggesto induit quoqꝫque ei vestem dignitatis ac dedit ei vexillum. Venit autem Bagdadum vicessimo quinto Dulbiggiæ – curavitqꝫque ea omnia quæ curare soliti erant Consiliarij (i.e. Califæ.) Atqꝫque ab eo tempore dignitas Consiliarij Bagdadi obsolevit neqꝫque remansit nisi nomen ejus: potestas autem omisis cessit Imperatoribus qui rerum potiebantur Atqꝫque id duravit donec florere desierunt Salgjuki (i.e. Turcæ) Bagdadi.
Ineunte itaqꝫque anno 325 (qui cœpit 19 Novemb AC 936) mundus in manibus erat principium qui Imperio se ingesserant & Reges terræ erant. Quicunqꝫque enim urbem aliquam nauciscebatur Regem se ejus nominabat, alios omnes arcens. Eratqꝫque Basra Wasitum & Ahwaza in manu Abu Abdallæ Baridæi & fratrum ejus; Persia in manu Amaduddaulæ, Dailami & Wasmakini; Mausila, Diarrebia & Diarbecra in manu filiorum Hamadani. Ægyptus & Syria in manu Muhammedis Achsijdi. Occidens et Africa in manu Caijmi. Hispania in manu filliorum Ommiæ. Chorasana in manu Nasri. Iamama Bahraina & Hagjara in manu Taheri. Tabristana & Gjorgjana in manu Dailamorum. Neqꝫque mansit in manu Chalifæ & filij Raijci quicquam præter Bagdadum. Et abolita sunt telonia Regni unde et potentia Califatus diminuta est, & debilitatum regnum & rapinæ viguerunt. Pecunia autem omnis portata est in gezophilaciagazophylacia Imperatorum, qui pro lubitu suo de ea disponebant & impensas imperiales omnes faciebant.
The next year Anno 326 (qui cœpit 8 Novemb AC 937 contendit Iahcanus Turca Bagdadum et cepit. Possiderat autem filius Raijci imperatoriam dignitatem ann 1. mens 10 & dies 16. Et Iahchamus ingressus Bagdadum dignitatis veste ab Arradi indutus fuit & Imperator Imperatorum nominatus. After this Bagdad was often taken & retaken being sometimes in yethe hands of yethe Turks & somtimes in yethe hands of yethe Saracens untill at length Togrulbec tooke it &c established it & there laid yethe foundation of yethe Turkish Empire.
Elnacinus divides his history into 3 bookbooks yethe first De Imper. Sarac. origine & incrementis, the 2 De imperij Saracenici inclinatione wchwhich begins wthwith yethe Abasides AD 749 the 3d de Imperij Sarac. distractione wchwhich begins AD 933. Proximo anno viz 323 (cœpit AC 934 11 Decemb) Abubelrus qui Syria potitus erat Ægyptum etiam subjugavit
13v
30 years together: the Idols standing in yethe Temples & the heathens having free access to them all that time . Only Gra Theodosius indeed & Gratian began A.C. 380 or 381 to interdict sacrificing but yet pe & to reject yethe title of Pontifex MaxiimusMaximus, but yet permitted them free access to their temples to perform Thurification & all all other or any acts of honour or worship to their Gods besides sacrifice. till after yethe year 390 as may appear to & in this state they continued till toward yethe end of Th. reign as you may perceive –
c Post Iulianum Principes Christiani sacra gentilium permitentes, ipsi Pontificatum Maximum gesserunt usqꝫque ad an 381 vel 382 circiter, quo tempore Gratianus denuò rejecit. Nullus enim dubito quin Nam proculdubio Constantius (si non et Constantinus) hunc pontificatum prius rejecerat qui qui plusquam alius quisquam dign religionem Gentilem conculcavit & abolere nitebatur.
14r
Apart from the page number, all the text on this page is written upside down. It continues, still upside down, in the lower portion of f 13v.
Socr l 7. c 11, 15. Hieron in epist. de vita captivi Monachi & ad Rusticum.
Scribere disposui ab adventu salvatoris usqꝫque ad nostram ætatem, id est ab Apostolis usqꝫque ad nostri temporis fecem, quomodo & per quos Christi Ecclesia nata sit & adulta, persecutionibus creverit, martyrijs coronata sit. Et postquam ad Christianos principes venit, potentia quidem et divitijs major, sed virtutibus minor facta sit. &c. Hieron. Epist 52 De vita Malchi captivi Monachi. Scripsit hæc in senectute.
Ἔσβεσε μὲν πυρ ἱερον
ὃς πολὺν ὑμιν πόλεμον ἀράμενος, καὶ σφοδρὸν καὶ ἄπαυστον, ἔσβεσε μὲν πυρ ἱερόν. ἐπέσχε δε θυσιων ἡδονήν βωμους δὲ ἐφηκέ [γρ. ἀφηκα] λακτίζουσιν ἀνατρέπειν ἱερὰ δὲ καὶ νεὼ, τοὺς, μὲν ἔκλεισε τούς δὲ κατέσκαψε. τοὺς δὲ βεβήλους ἀπφήνας, πόρνοις ἐνοικειν ἔδωκε.x Qui acri vobis bello illato ac vehementi & indesinenti, extinxit planè ignem sacrum? inhibuit autem hostiarum suavitatem, sed aras permisit calcione everti; sacra sacra vero et delubra passim clausit, partim defodit & profana renunciavit, atqꝫque meretriculis habitandum concessit. Liban. Orat 9 in Iuliani necem.
Iuliano m tra Constantinus in edificandu quidem urbe cui studuit sacris pecunijs usus est, nihil verò de cultu solemni immutavit: verum penuria quidem in templis erat: attenim alia omnia alia impleta videre erat. &c – At filius eo inductus fuit ut ne sacrificia porro essent. xHæc [Iulianus] patruelis reduxit. Eoqꝫque mortuo apud Persas mansit certe sacrificiorum usus ad tempus aliquod. Novatoribus autem quibusdam exortis, a duobus equidem fratribus [Gratiano et Valentiniano] prohibitus fuit, at non et turificatio: quin et hoc ipsum lex tua firmavit: sic ut non magis indoleamus ijs quibus privati sumus, quam gratiam ob concessa habeamus. Tu igitur neqꝫque templa occludi neqꝫque ullum aditum arceri jussisti neqꝫque ignem neqꝫque turificationem neqꝫque alios fumigationum honores templis arisqꝫque ejecisti. Liban Orat. pro Templ.
Aiunt quidem Monachi de Templis bellum inferre, atenim bellum istud proventusπόρος est eorum qui populis incumbunt, miserisqꝫque sua raptum eunt quæ ipsis reposita sunt e fructibus terræ atqꝫque alimenta: sicut agressores eorum quos expugnarunt bona auferentes discedunt. xHis verò neqꝫque hæc sufficiunt, verum et terram intervertuntσφετερίζονται hujus aut illius, sacram eam esse dicentes, multiqꝫque (adeò) paternis spoliati sunt sub falsi nominis obtentu: Hi verò alienis malis luxuriant, qui, ut quidam aiunt, jejunijs Deum colunt. Quod si spoliati ad Vrbis Pastorem, (nam ita vocant virum haud valde mansuetum) venientes quæranturtur, dicentes ea quæ injustè passi sunt, Pastor hic hos quidem laudat illos verò abigit, quasi in eo lucrum fecerint, quòd non et majora passi sint: etsi, O Imperator et hi Imperio tuo subsint et isti tanto utiliores sint ijs qui injuria eos afficiunt, quanto ignavis seduli: hi quippe apibus, illi verò fucis similes sunt: et si agrum aliquem audierint aliquid contineri quod rapi queat, illicò hic in sacrificijs (occupatus) xest, et dira facit, et exercitum in eum immitti oportet, & adsunt illicò castigatores Σωφρονιστὰὶ, i. castigatores (hoc enim nomen deprædationibus imposuerunt, si non et minùs dixi.) Et hi quidem latere nituntur, & quæ patrarunt, negant: et si latronem vocaveris, injuria afficeris: hi vero gloriantur seqꝫque venditant, et ignaros docent, & agris dignos sese esse aiunt. Enimverò quid hoc aliud est quàm in pace bello agricolas infestare, &c Liban. Orat. pro Templis.
Constantio Valentinianus melior existit extitit, parcendo templis etiam hostium, pro domesticis verò templis magno labore et tempore hominumqꝫque xmultitudine multisqꝫque talentis excitatis, periculum etiam adire dignatus est. Orat pro Templis
Author valde bonus de locis Apostolicorum Actuum inter opera Hieronymi x Salamis civitas in Cypro insula nunc Constantia dicta, quam Trajani principis tempore Iudæi, interfectis omnibus accolis, deleverunt. Scal.
Quin et cum pueri adhuc essemus imitantibus Licinium deturbavit; qui is quidem qui Gallicum militem ducebat [Constantinus] eum qui contumeliose sese adversum gesserat [Licinium] deturbavit; qui quidem congressi sunt xaa Zos. l 2 deos primùm præcati: viro aut in jam potitus, qui urbibus ut florent præbuerat, ratus sibi conducere alium quendam Deum habere, in ædificanda equidem urbe cui studuit, sacris pecunijs usus est &c
14v
erisqꝫque ejecisti. Atenim pullati hi, pluraqꝫque Elephantis [plusquam Elephantesπλείω μεν των εληφαντων] commedentes, negotium verò facessentes multitudini potûs, ijs qui in cantûs vicem potus mittunt, occultantes verò hæc pallores per artem ipsis quæsito; manente, O Imperator, atqꝫque obtinente lege tua, currunt ad Templa ligna ferentes, et lapides et ferrum: pars verò sine his, manus et pedes: Inde Mysorum præda, dejectis tectis, dirutis muris, deturbatis simulachris exisis aris: x sacerdotes vero vel tacere oportet vel mori primusqꝫque dejectis curritur ad secunda tertiaqꝫque, & tropæa tropæis legi adversa cumulantur. Idqꝫque putratur quidem etiam in urbibus, ut plurimùm verò in agris, multiqꝫque in singulis hostes; post innumera verò mala dispersi hi rursum colliguntur, rationemqꝫque factorum invicem deposcunt, pudoriqꝫque est nisi maxima mala quis patravit. Peragrant igitur agros sicut torrrentestorrentes &c
Theodoret. Græcarum affectionum lib 10. p 44 & d. c. 20
The remainder of the text on this page is written upside down.
all together so as to hide & bury yethe Idols in yethe ruins of yethe temples, was the overthrow it self, but yethe sentence for that overthro
Iovianum tolerasse cultum Idolorum probat Gothofr ex oratione 12 Themistijx (quæ υπατεκος inscribitur habita AD.C. 364. Gothofr. in L 7 de Pagan. C. Th.
Symmachus in Relatione ad Valentin. jun. ait: Si numerentur hi Principes utriusqꝫque sectæ, utriusqꝫque sententiæ, proximus eorum [Iulianus] ceremonias patrum [i.e. Gentilium] xcoluit, recentior [scil Iovianus, Valentinianus, Valens Gratianus & Theodosius,] non removit. Dissimulationem ideò & conniventiam horum posteriorum principum Symmachus laudat; memorat et Ambrosius l 1 & 2 adversus Symmachum.
Vide Orat. funebr. in Iullianūum. & περι ναων de Monachis et Theodosio & de Gallis Francisx
15r
Abubecrus yethe 2d King began to reign Anno Heg. 10 (qui cœpit AC 631) Muhammede mortuo 12 Rabij prioris: et dedit obijt Ann 13 (qui cœpit AC 634) 23 Gjumadæ poster. ut Chalifatum obtinuit 2 ann 3 mens & 9 dies aut 42 men an 2 4 mens & 4 dies. Is primus misit copias in Syriam. Omar 3us cœpit Damascum. Capitur Alexandria AD 640 idqꝫque sub Omar. Idem Omar primus ab anno Hegiræ supputavit et literas subsignavit. Primus vocatus est Imperator fidelium. Primus congregavit homines sub uno principe mense Ramadano. Anno Heg. 46 Muslimi Mauritaniam et Hispaniam invadunt.
Primus Chalifa Abasidarum quem Bagdadi fuisse reperio erat Mahad tertius Abasidarum, is ibi Califa creatus est die sexto Dulhuggiæ Anni Hegiræ 158 (qui cœpit 20 Novemb A.C. 774.) patere ejus Almansore (qui Bagdadum condi jusserat) prope Meclam mortuo.
Anno 323 (qui cœpit 11 Decemb AC 934) abijt Abubecrus Achsjidus f. Taagi, qui Syria potius erat, in Ægyptum, eamqꝫque ingressus est mense Ramadano, & subjungavit quoqꝫque ita ut Ægyptum simul & Syriāam possideret.
Damascus capitur ab Abasidibus An Heg. 132 et Mœnia diruuntur.
15vApart from the page number, all the text on this page is written upside down.
Legatio senatus (per senatores Liberium et Opilionem) ad Imp. Iust. pro pace cum Gothis Bar. Ann 534. sec 68. & Cassio. Var. li. 11. Ep 13.
Vandali victi anno 533 & 534.
Ann 535. Imperator ubi didicisset quemadmodum cum Amalasuntha actum fuisset confestim se ad bellum parabat annos novenos potitus Imperio (Procop de bello Goth. l 1.) Procopius Imperatorēem eodem anno felici progressu per Mundum Præfectum Illyrici Dalmatiam Gothi subjectam invadentem Salonem urbem expugnasse tradit sed et per Belisarium Siciliam tentasse eandemqꝫque potitum esse affirmat. Hæc facta sunt in consulatu Belisarij.
Initio anni 536 Inter Petrum Imperatoris Legatum & Theodatum conventum est ut Imperatori Theodatus universam Siciliam cederet, illiqꝫque auream in annos singulos trecentarum librarum mitteret coronam mittent e Gothisqꝫque item ad tria millia pro ejus ut traderet arbitratur. Theodato vero ut minemèminimè liceat sive sacri sive Senatorij ordinis sine Imperatoris permissu quenquam occidere, vel ejus bona in publicūum proscripta redigere. Et siquem forte ex subditis ad Patriciam velit, sive aliam hic dignitatem provehere, ab Imperatore hanc dari deposcat. Quinetiam Romanus ut populus pro jus consuetudine in acclamationibus etac plausu ipso Imperatoris imprimis nomen pronunciet dein Theodati deinceps, sive in Theatris sive in trivijs sive alibi ubicunqꝫque id fieri contigerit. Statua præterea sive ænea sive alia quavis materia constructa nunquam soli Theodato sed utrisqꝫque semper imponatur Imperatoris ad dextram Theodati ad lævam. – Et si hæc Imperatori non placerent, cessurum se Iustiniano Imperatori principatum. Idqꝫque ipse imprimis atqꝫque ejus deinceps uxor juravit: Petrumqꝫque adegerunt ut jurejurando polliceretur non se prius id editurum in vulgus quàm Imperatorem cognoverit priores illas non admissurum conditiones. Procop de bel. Got. l 1. Bar ann 536 sec 2.
There are extant also coynes wthwith yethe Emperors image on one side, wthwith this inscription DN. IVSTINIANVS AVG. & on yethe other side only DN. THEODAHATHVS REX. Bar an 536 sec 8.
Procopius recons yethe second year post Belisarij consulatum to be yethe second year of yethe war. & makes yethe war continue 18 years.
Roma Belisario tradita mense Decembri undecimo IustinianiAD 537 Evagrius li 4. c 178 Nicephorus l 17. c 13. Anastasius in Silverio Misc l 16. Cœpit autem obsideri urbs anno mense Martio AD 538.
Hunni ab anno 5539 ad ann 558 et ultra misere vastarunt Thraciam Pannoniam Illyricum Græciam
16r
Bonifacius 3us petijt a Phocate Pantheon. Anastasius de vitis Pontif. Rom. Pulus Diac Freculphus Tom 2 l 5. c 27 sed incertè
Bonifacius 4 petijt ejecti gentiūum simulachris Consecravit Pantheon 4 Id Maij. Platina de vitis Pontif. Iacobus de Voragine in Lombardica Hist. Contracenas. Paulus Diac. de gestis Longobardorūum. Regino cent Spec. Hist. Anastasius. Beda l. 2, c. 4 Otto Frisingensis. Herman: Contract
Multas reliquias
Hoc factum Sigebert refert ad An 609 Phocatis quinto. Marianꝰus Scot An 610 Phocatis septimo. Hermannus contractus anno 609. Phocatis sexto.
Cœpit Phocas A.C. 602. Novemb 223 Petav. Rat. temp. p. 1. l 7. c 17 & p. 2. l 4. c 15, e Chron Alexandr Theophani. P. Diac: l 17. Zonaras. Cedren. &c Notæ ad Nicæno Consilio
Multas reliquias in eo [templo Pantheone] collocavit [Bon. 4] et in ea Ecclesia Phocas Imp multa dona obtulit. Onulphrij Epitome Pontif. Rom.
Illata illuc tand esse reperi 28 curribus ossa sanctorum martyrum è diversis urbium cæmeterijs effossa solemniterqꝫque comportata ac decentissime collocata. Sorani Martyrol. Roman.
Dedicavit Mariæ et omnibus sanctis 4 Id. Maij (May 13) statuitqꝫque ut singulis annis 4 Id Maij celebraretur festum de Martyribus omnibus (All Saints) sicut in Calendis ejusdem mensis celebrabatur festum omnium Apostolorum. Templūum vero sanctæ Mariæ ad Martyres quòd hodiè Sancta Maria rotunda dicitur a populo. Durandi Rationale l 7. c. 34. Petrus de Natal l 4 C 159 & l 10 c. 1. Polydorus l 6 c 8. Beda l 2 c 4 Aug. Hist. & de Rat. Temp. l 2. Regino l 3. Babo & Platina in vita Bonifacij. Cum autem Romani ad hoc festum quotannis maximæ hominum multitudo conflueret & propter defectum victualium huic celebritati commodè vacare non posset, ideo Greg 4 Papa circa AD 834 festum hoc ad Novembris Calendas transtulit, ut post 4 collectas fruges in rerum abundantia celebraretur. – Non autem voluit Gregorius ut festum hoc in honorem solum Apostolorum et Martyrum celebraretur, sed generaliter omnium sanctorum sanctarum et Electorūum Trinitatis et angelorum, idqꝫque per universum mundum Durandi Rationale l 7. C 34. Petrus de natal. et Polydorus ut supra. Cranzius in Metrop l 2 C 1. – Hoc ipso anno quo festum hoc primò institutum est a Bonifacio cœpit Mahometes. Et eodem totiqꝫque Orbi Christiano celebrari sacra et profana omnia 13. C 1.
Hujus Papæ (Greg 4 qui incœpit A.D. 827. Ludov. 14. Imp. Mich Balb 7o & desinit AD 844] temporibus impia atqꝫque nefaria, & Deo odibilis Agarenorum gens a finibus suis consurgens pene omnes insulas & omnium regiones terrarum circuiens depredationes hominum & locorum desolationes atrociter faciebant, easqꝫque hactenus facere nullatenus cassat Hoc est ad annum 867 & ultra. Anastasius in vita Pontif.
Hugonis.
contractus. Marianus Scotus. Vincent Spec. Hist. l 22 c 117. Mundus Cameracenas Marian Platina. Mart 12 fer 5 Mundus Camegius. Platina
Herman usus de Vit. Pont. Platina de vit Pont..) Ann 1, mens 10 (Marianꝫus Cameracen Obijt 11. an.) An 2 vel 3 (Sigebert.) Obit 24 Feb Obit Feb 22 (Anastasius.)
16v
Vacat sedes mens 10 d 20 (Cameracenas)
Gratianus Illyricæ et Orientis Imperium Theodosio committit Sozom l. 7. c 4.
Boniface 3 cœpit an 4 Phocat (Herman ) Ann 5 (Marian) ) sedet mens 8 d 22 (Herman) mens 10 (Marian.) Obit 3 Id Decemb (Marian. )Cameracenas) Cœpit An 607 Indic 10 Ian 11, sedet m 10 d 25, obit 11 Decemb. vacat sedes d 36 (Regino (Cameracen)
Boniface 4 cœpit an 5 Phoc (Herman) An 6 (Marian.) A.C. 608 An 6 Phoc Ian 17. Sedet (Cameracenas in Chron)
Boniface 4 Panethon petit anno ejus sedo (Herman. Marian) ) Anno 6to Phocatis (Herman ) anno 7mo (Marian) anno 5 vel 6 (Sigebert,
Bonif 4 petit Pantheon (Beda l. 2. c 4. Anastas. Regino. Platina. P. Diac de Gestis Longob. Marianus Scot. Hermannus Contractus. Otto Frisingensis. Sigebert. Cameracenas. Iacobus de Voragine Hist: Longobard. Vincent in Spect: Hist
(Solus Freculphus incertus est)) consecrat 4 Id Maij (Platina
)
Post Bonif 3 vacat sedes dies 36 mens. 1 d. 6. (Cameracenas, Platina) vel rectiùs mens 10. d. 6. (Anastasius. Baronius.) Cœpitqꝫque Bon 4 sub autumno A.C 708 & Consecrat Pantheōon 4. Id Maij A.C. 609. (Herman. Sigebert. ) sedit an mens d
Bon 4 cœpit () sepultus (
Gratianus Illyricum et Orientis Sozom l 7. c 4.
Zosimus scribit Valentinianum Africam et Illyricum
Ammian in fine lib 31 dicit
Constantius Imperium adep ab Illyrico ad Nisibin usqꝫque
Constans Illyricum Italiamqꝫque amqꝫque et Achaiam. Constan Sext. Aurel. Victoris Hist. Em
Constantinus natu maxi sita & Italiam & Illyricum Africæ et quicquid ad Cart erat in Asia et Oriente et pes Dalmatius a Constantino Anaballianus, quos tres
In yethe time of Valen his government Italy Afric & lib 31st says Obsessos a Gothis apud in urbes Daciæ et Macedoniæ prop
Gratianus Imperij partem quam
Theodosius ægrotabat Thessalonicæ
17r
When Theodosius lay sick at Thessalonica they signified that yethe Arian faith had spread no further then
Cùm Iohannes Constantinopolitanus se universalem Episcopum fieri nitebatur, ad eum sic scripsit Greg. Magnus. Rex superbiæ propè est, & quod dici nefas est, sacerdotum est præparatus exitus, quia cervice militant elationis qui ad hoc positi fuerunt, ut ducatum præberent humilitatis. Ad Mauritium Augustum: Ego confidenter dico, quia quisquis se universalem Sacerdotem vocat, vel vocari desiderat in elatione sua Antichristum præcurrit quia superbiendo se cæteris præponit. Ad Constantinam Augustam: Triste valdè est ut patienter feratur quatenus despectis omnibus prædictus frater & Coëpiscopus meus solus conetur appellari Episcopus. Sed in hac ejus superbia quid aliud nisi propinqua jam Antichristi esse tempora designatur.
De origine Christianæ religionis apud Barbaros regnante Gallieno vide Sozom l. 2. c. 6, deqꝫque ejus propagatione per fidem Christianorum in persecutione Dioclesiani vide