Jottings on chronology

<1r>

Ambr ep 85 ad Sororem Marcellam. Chrysost. Orat. cont. Gent.

Aug. Civ Dei l 22. c 8.

Audivimus hodie dicentes eos quibus manus imponabatur neminem posse esse salvum qui patrem fil & SS negaret qui trinitatis omnipotentem virtutem non crederet. Confitetur hoc diabolus sed Arriani nolunt fateri. Dicit enim, Diabolus sic torqueatur quemadmodum ipse a Martyribus torquebatur qui Sp. S^ti deitatem negarit – Dicunt dæmones: scimus quia martyres estis & Arriani dicunt nescimus – Dicunt Dæmones martyribus venitis perdere nos? Arriani dicunt, Non sunt dæmonum vera tormenta sed ficta & composita ludibria. Ambr. Serm 91.

Quanta oraria jactitantur? Quanta indumenta super reliquias sacratissimas ut tactu ipso medicabilia reposcantur. Gaudentius

<1v>

In fine temporis concedenda est potestas diabolo ut faciat signa utilia et ex ea parte qua prius facere consuerant Sancti ut jam ministros Christi non per hoc cognoscamus quia utilia faciunt signa sed quia omnino non hæc facimur signa. Chrys in mat 24 De verbis exurgent autem Pseudochristi et Pseudoprophetæ. – Deus autem concedet diabolo seducendi virtutem ut ne mali inter bonos remaneant apud Christum. ib.

<2r>

T ut FKXPK adeoque (ob æquales FK, TK) ut $\frac{\mathrm{3PK,\; TK}}{\mathrm{TP}}$

Generare autem dicitur ad sui similitudinem quibus vitam & vim intelligendi communicat (Gen 1.26, 27 & 2.7 & Luke 3.38 Col. 1.18

Creare facere formare ac concreare dicitur quæcunque componit Gen 1.26 27 & 2.7 & 2.4, 7 generare autem ad sui similitudinem quibus insuper vitam & vim intelligendi communicat. Gen. 1.26, 27. Luke 3.38 Col. 1.18

Cassianus.

Antonius p 932, c 4. 1003. c 2, 3, 4. 1071, 18; 1072, 19. 1086, 31. 1230; 11.

Dæmonum prœlia 943. c 36.

Spiritus fornicationis, Cænodoxiæ & Superbiæ

Monachus libidinosus 985, c 20. 1008 c 13. 1071, 16.

Obedientia cæca 989 c 32 1006 lib 32. 1007, lib 28, 1008 l 10. 1146. 11. 1239, l 2.

Visus diabolus 1000 c 21. 1004 c 5. 1005 c 7. 1006 c. 7. 1078, 6.

Prophetiæ et mirac per diabolum 1004 c 15. 1005 c 7, 1006 c 8.

Vtilis tentatio carnis 1029 c 15, 16

Prævi monachi 1031. c 20.

Contentio Ægyptiorum de reliq. mart. 1044, {idque} antequam Theoph. scripsit cont Anthropomorphi 1090, 11

Dæmones sub initio ferociores contra Anachoritas. 1060, 23. col. 7. c 23.

Dæmon confessus se per Arium et Eunomium impium dogma, redidisse 1064, 32 collat. 7. C 32

Dæmonum exercitus visus 1071, 16

NB Monachi Anthropomorphitæ 1090, 2, 3.

An libido superari possit 1105, 14. 1107; 3, 4. 1108. 6. 1115, 16.

Macarius Eunomianum superat suscitato mortuo 1140. 3. collat 15. c. 3.

Miracula 1141, 4{illeg} 1167, 1

Pafnutij conflicti {illeg} carne 1142: 10. ejus laudes 1174, 15.

Persecutio Mona{choru}m sub Valente. 1171, 7. & {illeg}

Theonas conju{illeg} vitam {illeg}erelegrit 1104, 9.

Magis {illeg}orne titillantur et cur. 1200. 2, 3, col. 22. 62 et col. 2. c. 17 et col {illeg}

Nemo non {illeg} l 23. 13, 17, 18, 19

Historia {illeg} 24, 21. {illeg}

{illeg}eres, obijt anno antequam {illeg} in Macar.) P{aulo} ante {illeg} ad visendas reliqu{illeg}uit. Vita Posthumij {illeg} Ægyptum proficcitur ut {illeg} fuerat Antonius loco {illeg} triennium Benedictum oleum {illeg} sanantur. Deinde redit ex {illeg} Canon.) prius concurrerant {illeg}um et panem acciperent. {illeg} Et Paulus quidam (Cassian {illeg}acarius Ægyptus dat Melamæ {illeg} obtulerat. (Pallad. c 20 de {illeg} dedit, Athanasio, Athanasius Melani {illeg}atim sub tit. Heraclidis paradisi & {illeg}us est an 372. 34. Antonij merita, Ros. {illeg} 57 c {12}

<3v>

Præter has epistolas & Symbolum, composuit Occidentalium synodus, Hosio præsertim dictante, canones viginti & unum. Quorum al{iqui}bus Orientales sibi adversantes {sub}illant, aliquibus Afros qui poste{a} Donatistarum nomen sortiti sunt ab Imperatore supplicando arcent aliquibus

Libidinis Dæmon variorum corporum desiderio animas inflammat, acriusque eos qui continentiæ student, urget: quo nimirùm tanquam frustra laborantes institutum suum abrumpant. Atque animam inficiens, & dicere & rursus audire verba facit, non {secus} ac si res ipsa cerneretur, ac præstò esset. Evagrius ({illeg}ter) de octo v{iti}is cogitationibus.

{illeg}nit ante pontifcatum Anastasij hoc est sub impe{illeg} fuisse Virginum monasteria Monachorum unum {illeg}ch. 1. m. ante p{illeg}

<4r>

Si plura individua communem habent naturam. Omnis p{ro} prietas naturæ illius communis reperietur in omnibus individuis, & quod non reperitur in omnibus non erit proprietas naturæ illius, sed quid {illeg} & separabile. Vt quia de {natura} trianguli est {illeg} trianguli æqui 2 rect. ideo omne triang{illeg} hanc proprietatem et si aliquod triangulum non haberet hanc proprietatem {illeg} ille non esse de natura trianguli. Rursus quia rati{illeg} {omnis, creatus} est omnes ho{mines} esse {recto} {illeg} qui loqui nequeunt, facultas {illeg} cujusvis hominis. Similiter si {illeg} ab ut communem naturam, omnis {illeg} in omni persona divina et {illeg} unius personæ illa non erit {illeg} vestitium {illeg} et separabile.

^{[Editorial Note 1]}

[Pater a natura sua habet et existat. {Natura} {illeg} hoc habet est communis omnem prout {illeg} personarum omnis est natura hæc na{tu}ra ut in filio est non debit {illeg} pertinet ad naturam illam ut a se subsistat. Ergo ad naturam illam ut {in} Patre se non {peritinet} {illeg} a se subsistat. Ergo natura illa ut in Patre est non habet a se {et} subsistat ergo habebit ab alio. Ergo natura a Patre est al{illeg}is filius.

<5r>

Hæretici primi sigilli

Simon Magus

Menander discipulus et successor Simonis, magus etiam

Ebionæi Christum merum hominem ex Iosepho et Maria natum, & custodiendam legis observantiam volunt, Pauli epistolas rejiciunt & vocant eum Apostatam legis Vtuntur solo Evangelio quodam quod secundum Hebreos appellant. Euseb. l. 2. c. 27.

Cerinthus ei hæresin millenij tribuit Gaius in disputatione adversus Proculum cataphrygam habita Romæ coram Episcopo Zephirino hoc est mox post annum 200 regnante Severo vel Caracalla. Idem tradit Dionysius (sive Corinthiorum sive Alexandrinorum Ep.

Nicolaitæ fæminas communes esse voluerunt Eus. l 3. c 29

NB vixerunt Egisippus & Dionysius Corinthiorum tempore Amiceti A.C 165 circiter.

Simon, Theobutes, Clobius, Dositheus, Gortheus, Masbutheus Menander, Septem hæresiarchæ. Euseb. l 4. C 22. Ecclesia jam virgo. Egesippus ib.

Ioannes exulabat in Patmon sub Domitiano, ubi scripsit evangelium. Eo mortuo redit Ephesum. Pervenit usque ad tempora Trajani, ut et Symeon Cleopæ consobrinus et auditor domini & Hierosolymorum secundus Episcopus, et nepotes Iudæ unius ex fratribus domini præfuerunt diversis ecclesijs usque ad persecutionem Trajani qua omnes Domini consanguinei et hoc genere David perquiruntur et martyrium passi sunt. Vsque ad illa tempora, inquit Egesippus, virgo munda et immaculata permansit Ecclesia, corruptoribus veritatis &c Euseb C 3. C 32

Hæretici secundi sigilli.

Saturninus Antiochenus & Basilides Alexandrinus discipuli Menandri. Saturninus similia docet cum Menandro, Basilides alia commenta addidit.

Carpocrates Gnosticorum author

Valentinus, Cerdon Marcyon, Marcus, Tatianus, Severus, Apelles Potitus, Basiliscus, Syrenus, Callistion, Montanus, Florinus, Blastus, Theodotus.

Innumeræ hæreses l 4 C 30

Prophetia et virtutes in Ecclesijs usque ad Iustini tempora. Eus l 4. C 18 et Irenæi Eus. l 5. C 7. Consensus Ecclesiarum in fide tempore Amiceti i.e. an 165 circiter

Montanus statuit leges jejunijs.

<5v>

Tertium sigill.

Incipit Quæstio de Paschate, Null: Hæret.

Quartum sigil

Incipit quæstio de Homousio sed sedatur. & de lapsis recipiendis & de rebaptisandis hæreticis ambo sinu an 2 Dec & celebratio Conciliorum.

Quæstio vero de Homousio et P. Samosat paulo post sub Dionysio et Fælice Papis. Hæretici Paulus Samosat qui Artemonis hæresin restaurat. Sabellius. Manes. Et non plures. Manes (pater Manichæorum) incipiebat sub Fælice

Schismatici Novatus qui lapsos recipi noluit. Contra eum concil: Romæ Episc 60.

Christiani per prosperitatem torpescunt. Eus l 8. C 1

<6r>

Legit Erasmus in Britannico codice, & extat in complutens{i ædit}ione & in nonnullis Stephani veteribus libris. Non conve{nit} tamen in omnibus inter istos codices. Nam Britannicus legit sine articulis πατηρ λογος καὶ πνευμα. In nostris vero leg{imus} articuli &c. Beza in edit. ult A.C. 1598 quæ quidem æditio quinta fuit. Epist præfatoria ad Lectorem dat. Genevæ 6 anno 1598, sic incipit Annus agitur quadragessimus secundus ex quo Novi Testamenti Latinam interpretationem emendare sum aggressus, Græco contextu non modo cum novemdecim (vetustissimis quamplurimis) manuscriptis & multis passim impressis, sed et cum Syra interpretatione collato. De Stephani archivis nihil præter lectiones acceperat.

In æditionibus superioribus ann 1559 1565 scripserat Legit Erasmus in Britannico codice & in Complutensi editione legimus et nos in nonnullis Rob. Stephani veteribus libris. Non convenit tamen in omnibus istos codices &c

Editio quarta Tirobeniana Erasmi Basileæ anno 1527 & Stephani græca æditio quoad tres testantes in cœlo conveniunt nisi quod Erasmus habet πνευμα ἅγιον Stephanus ἅγιον πνευμα Codex Britannicus habet πατὴρ καὶ λόγος και τὸ πνευμα [ἁγιον καὶ οὑτοι ὁι τρεις ἕν εἰσι. Hispanicus Complutensis ὁ πατὴρ καὶ ὁ λόγος; καὶ τὸ ἅγιον πνευμα καὶ οἱ τρεις ἐις τὸ ἕν εἰσι. Illud Stephani ὁ πατὴρ ὁ λόγος καὶ τὸ ἅγιον πνευμα καὶ οὑτοι οἱ τρεις *^[1] ἕν ἐισι. Erasmus ὁ πατηρ, ὁ λογος καὶ τὸ πνευμα ἅγιον, καὶ οὑτοι ὁι τρεις ὲν εἰσιν Impres Complutens anno edit 1520 circiter

<6v>

{illeg} Aldina Venet 1518 fol. Badiana Hagenensis 1521 4^to. Ar{gent}ensis Wolffij Cephalij 1524, 1526, 8^vo. Lutetiana Simonis Colinæi 15{illeg} vulgata versione antiqua.                 Versionibus Lutheri.

{Se}cundus Hermianensis Edit. Sirmondi Paris. 1629

Quare utrum Rob. Stephanus in æditione sua {SS.} secutus sit ædit. complutensem.

Eusebius. Leo cap 5 ep 10. Beda h.l. Clemens Alexandr.

Hyginus, Ioan 1 (ep 1) Innocent. III (concil Lat. cap 3) Victor Vitensis & Ticinensis, Fulgentius

Vetus interpres a Rob^to Stephano æditus anno 1545 omittit tres in cœlo.

Possini lectiones e 22 MS post catenam in Marc. Marchio Veles.

^{[Editorial Note 2]}

Nam et Ioannes Apostolus in epistola sua de Patre et filio et Spiritu sancto sic dicit: Tres sunt qui testimonium dant in terra, spiritus aqua et sanguis & hi tres unum sunt: in spiritu significans patrem Ioan 4.21 – in aqua spiritum sanctum Ioan 7 37 – In sanguine vero filium significans – ✝ < insertion from lower down f 6v > ✝ Aut si forsitan ipsi qui de verbo contendunt in eo quod dixit tres sunt qui testimonium dant in terra spiritus aqua et sanguis et hi tres unum sunt trinitatem quæ unus Deus est nolunt intelligi, secundum ipsa verba quæ posuit pro Apostolo Ioanne respondeant. Numquid – < text from higher up f 6v resumes > Numquid hi tres qui in terra testificari et qui unum esse dicuntur possunt spiritus et aquæ et sanguinis dici? quod tamen Ioannis Apostoli testimonium B. Cyprianus Carthaginensis Antistes et martyr in Epistola sive libro quem de Trinitate scripsit de Patre Filio et Spiritu Sancto dic{ti} intelligit. Ait enim Dicit Dominus Ego et Pater unum {sumus} et iterum de patre filio et Spritu Sancto scriptum est et {hi} tres unum sunt. Facundus lib 1 edit Paris 1619