Catalogue Entry: THEM00214
Untitled treatise on Revelation (Section 1.7)
Sotheby Lot
SL227 and 2 bundles from SL228; also (according to a note appended to Yahuda Var. 1 Ms. 10) 8 ff. of SL248; possibly other material[1] Sigonius de Occ{illeg}
[2] a Oros. l 7. c
[3] Oros l 7. c 34.
[4] Ammian l 31 Hieronymi chron.
[5] Ammian. l 28.
[6] Ib. l. 28
[7] Ib l 29
[8] Iornandes
[9] a Ammian
[10] b Iornand. Regn. succes.
[11] a Zosim
[12] a Zosim l 41.
[13] Gratianus ab exercitu suo proditus et ab obijs urbibus non receptus ludibrio hosti fuit, cruentæque manus vestigia parietes tui Lugdune testantur. Hieronymus Epist 3. You may see how he was slain in Socrates l 5. c 11.
[14] c Zos. l 4. Claudian de 1mo Honorij consulatu
[15] d Maximus Scisciæ et Petavione et ubique terrarum victus est D. Ambros. D. Hierom in Epist 3 calls Valentinians part of the Empire recovered by this war recuperatum multo sanguine Imperium. The history of the war you may see in Zosimus l 4. [Socrates l 5. c 14. Paul Diac &c.]
[16] e Theodosius composita tranquillitateque republica apud Mediolanum constitutus diem fuit Oros l 5. c 35. Omnibus in invicis Theodosius superatis in pace rebus humanis Mediolanum excessit Iorn de regn. succ.
[17] Iorn. de regn. succes
[18] a Baron. Annal. Ann. 403. sec 50 & 52.
[19] c Marcellinus
[20] d Orosius l 7. c 37
[21] a This victory is attributed to the virtue of Huldin & Sarus with their Huns & Goths, whence it is like that the Romans {came} in onely to the slaughter after the others had put the east to confusion. Huldin et Sarus Hunnorum Gothorumque Reges Radagaisum continue confecerunt. Marcelin Chron.
[22] a Baron. Ann. 406. sec. 1
[23] a Def.
[24] b Def.
[25] c Def.
[26] a. Ethelwedus edit. Londi, f. 474. b.
[27] Oros. l. 7. c. 42.
[28] Prosp l 2 A.C. 425 Castinus. exulat Idat Chron Prosp l 2
[29] a Sigonius de Occid. Imp. l
[30] a Sigonius de Occid. Imp. l
[31] Prosper. in Prolog. lib. de provid. Dei
[32] b Possi. c 28.
[33] Victor de persec Wandal. lib 1 in præf.
[34] a Procop. de bello Wand. l 2. Niceph l 15 c. 11.
[35] Victor de Wand. pers l 1.
[36] Procop. de bello Wandal. l 1.
[37] Procop. de bello Wandal. l 1. Nicephorus l 15. c 27.
[38] Def
[39] Def
[40] a Fig
[41] b Fig
[42] Sigonius de Occ. Imp. l Iornand Get. Paul. Diac. continuatio hist Eutrop. l 15.
[43] The contents of this note are only visible in the diplomatic transcript because they were deleted on the original manuscript
[44] Greg. Turon. l 2. c{69}
[45] Greg. Turon. l 2. c{69}
[46] a. Hunni erumpentes et per totam Galliam diffusi partim simulatæ pacis arte tenebant urbes partim vi expugnabant. Ex vita Lupi Frecensis Episcopi apud Sur. die 29 Iulij. ✝ Tota vastation✝ Tota vastatio populatori Attilæ, ascribitur. Tum Coloniæ Agrippina. Tungrorum oppidum, Novesium, Vtricensium, Castra Herculis, Vetera, Ascibargium, Noviomagus, Antennacum, Bingium, Magonciacum, Borbetomagus, Sebutium, Saletio, Brocomasus, Argentoratum, Elebus, Argentuaria, Augusta Rauricorum, Vindomissa, Forum Tiberij, Vitudurum, Aventicum, et multa alia oppida funditus destructa sunt. Non multò post Ætius auxiliantibus Gothis profligavit Attilam apud Catalaunos. Beat. Rhenan. l. 1, p. 62.
[47] r Sic Iornandes Get: sed Idatius ponit 150000 Hunnos & 200000 Gothos cæsos fuisse præter innumerabilem multitudinem quæ paulo post occubuit in alio prælio trium dierum inter Attilam & Thorismundum qui patrem Theodericum in priori prælio occisum ulsisci desiderans novum Gothorum exercitum collegerat. Isidorus autem ponit in utroque prælia trecenta fere millia prostrata.
[48] The contents of this note are only visible in the diplomatic transcript because they were deleted on the original manuscript
[49] b Attila continuò resumpta fiducia cruentus Italiam petit Aquileiam captam funditus eradit, Ticinumque Mediolanum regias urbes excidit. Paul. Diac. Misc. Hoc tempore funientes Itali Vrbem Venetorum a regione denominatum condiderunt.
[50] a Isidor. Hist. Got.
[51] a See Iornandes Get. & Idatius
[52] ✝ The Gothic war began at the invasion of Dalmatia A.C. 535 & ended A.C 555 at the overthrow of the great army of Leuthares & Buccellinus whom the Franks sent into Italy to assist the Goths: the History of all which you may see at large in Procopius & Agathias & Hist. Miscel.‡ ‡ in Procopius & Agathias & Hist M{iscell.} To which I may add this Passage in Chronico Divionensi apud Dacherium Tom: 1 {illeg}gij. Theodebertus Rex Francorum cum exercitu Italiam ingressus eam maritimis depopulatus est, Narcete Patricio in fugam verso. Postea Buccellinus Dux jussu Theodeberti Siciliam occupavit, totamque Italiam fugam vertit, eorumque exercitum proterit. Tandem infirmatus a profluvio ventris, exercitusque suus ea infirmitate attritus, Belisario jam interfecto a Narsete superatur & interficitur. - Miserat et Theudebertus Saxones in Italiam qui ibi commovati sunt usque ad tempora Clip Longobardorum post Albuinum Regis.
[53] a Viginti jam et septem annos ducimus quod in hac urbe inter Longobardorum gladios vivimus. Greg. Mag. l. 4. Epist. 34. Qualiter enim et quotidianis gladijs & quantis Longobardoum incursionibus ecce jam per triginta quinque annorum longitudinem premimur, nullis explere vocibus suggestionis valemus. Greg. Mag. lib. 11 Epist 45 Ad Phocam Imp Indic. 6. edit. Roma.
[54] b Hist. Misc. lib. 18.
[55] c. Anastas. in vita Ioan. 3.
[56] ✝ Agathius l. 1.
[57] ✝ Tenuit Theudericus,, inquit Grotius, Italiam, Siciliam, Rhætiam, Noricum, Dalmatiam ✝ cum Liburnia Istriáque & Suevorum ibi parte, Pannoniam illam in qua Singidon & Sirmium; Galliæ prætereæ, multa ob quæ cum Francis bella gessit, pendebant ei tributa Alemanni. Hispaniam autem regebat idem Theudericus tutoris nomine pro Amalaricho suo nepote. Quæ omnia partim apud Procopium partim apud Cassiodorum videas. Hæc Grotius in Prolegomenis.
[58] Per Theudericum dignitas urbis Romæ non parva est restituta, muros enim ejus iste redintegravit, ob quam causam a senatu instauratam statuam meruit. Isidorus in Chron. Patricio et Hypatio Coss: Rex Theudericus Romam cunctorum votis expetitus advenit, et Senatum suum mira affabilitate tractans Romanæ plebi donavit annonas, atque admirandis mœnibus, deputata per annos singulos maxima pecuniæ quantitate, subvenit: sub cujus fælici Imperio plurimæ renovantur urbes, munitissima castella conduntur, consurgunt admiranda Palatia; magnisque ejus operibus antiqua miracula superantur. Cassiodorus in Chron. Erat Theodoricus fama quidem Tyrannus re tamen præ se veri specimen Imperatoris ferebat, ut qui vel eorum qui a principio ea in dignitate probatiores fuissent, nemini inferior fuerit: & Gothos item ac Italos pari quadam ac summâ benevolentiâ suapte humanitate prosequebatur, ita {illeg} omnes (quod utique difficillimum est) ejus Imperium oblectaret. Procop. de Bello Gottico lib. 1. Idem Procopius Gothos et Belisarium sic inducit colloquentis. Gothi: Zenon Theodoricum Byzantium obsessurum suadebat ut ex Odoacre pænas ob injuriam Augustulo Imp. illatam exigeret, hunc igitur in modum nos Italiæ suscepto Imperio leges simul et Remp. salvas non minùs reddidimus quàm superiorum alius quisquam Imperatorum. - Romanorum sacraria eo in honore sunt apud nos habita ut a nullo nostratium hominum sit, qui ad ea confugerit, violatus. Omnibus præterea urbanis antehac magistratibus Romani perfungebantur, Gothus vir nemo eorum particeps factus: Vel procedat in medium qui profari nos ista non verè existimet: Addat et Consularem quispiam dignitatem, qua etsi Gothi ab Orientis Imperiatore donati Romanis tamen perfungi liberè permiserumt. Ad hæc Belisarius: Zenon quidem Imperator in Italiam Theodoricum transmisit Odoacro ut bellum inferret, non sibi ut hujus imperium vindicaret, (quid enim a Tyranno Tyrannus differt?) sed ut ea Provincia a se liberata Imperanti sibi subjiceretur. Procop. de bello Gott. Lib. 2. Theodoricum Magistrum militum et Consulem Romanum Zenon Imperator Italiâ donavit, Senatum Populumque Romanum ei commendans. Iornandes Get. & De Regn. success. Evagrius Historicus Theodericum & Athalaricum vocat Administratores Occidentalis Imperij. Alij Imperium Occidentale ad Gothos translatum dicunt. De his vide plura apud Sigonium aliosque.
[59] a Agathias l 1.
[60] ✝ 4 Id. Decemb. Anastas: in vita Silvesij.
[61] g. 9 Kal. Mart Anastas. ib.
[62] c. Vrbem Romam ire mox pergit Vitiges equitum peditumque ad centus et qunquaginta millia dectans quorum pars maxima armis munita, vel equos ipsos {illeg} Procop De Bello Got. l. 1.
[63] d A.C. 547. Indic 10. Totila dolo Isaurorum ingreditur Romam die 16 Kal. Ian. ac evertit muros, domos aliquantas igne comburens, ac omnes Romanorum res in prædam accepit, hos ipsos Romanos in Campaniam Captivos abduxit: post quam devastationem quadraginta aut amplius dies Roma fuit ita desolata ut nemo ibi hominum nisi bestiæ morarentur. Marcellin. Chron.
[64] e De hoc obsidio sic meminit Anastasius in Vitis Pontificum. (A.C. 577.) Pelagius 2dus ordinatur absque jussione Principis eo quod Longobardi obsiderent civitatem Romanam, & multa vastatio ab eis in Italia fieret. Eodem tempore tantæ pluviæ fuerunt ut omnes dicerent quia aquæ diluvij super nos inundantur, & talis clades fuit - qualem a seculo nullus meminit.
[65] f. Greg. m. Dial. lib. 3. cap. 38.
[66] g Ex illa plebe innumerabili quanti remanseritis aspicitis & tamen adhuc quotidiè flagella urgent, repentina casus opprimunt, novæ res et improvisæ clades affligunt. Greg. Magn. Hom. in Luc. 21.
[67] h. Baron. Ann 567. § 15, 16.
[68] i. Ezek. 7.
[69] NB
[70] k. Greg. M. in Ezek. Hom. 18.
[71] l. Vetus est Vaticinium: Roma a Gentibus non exterminabitur sed tempestatibus, coruscis turbinibus, ac terræ motu fatigata in semet ipsa marcescet. Cujus Prophetiæ mysteria nobis facta sunt luce clariora, qui in hac urbe dissoluta mœnia, eversas domos, destructas Ecclesias turbine cernimus, ejusque ædificia longo semis lassata, quia ruinis crebrescentibus prosternantur videmus. Greg. Dial. lib. 2. cap. 35.
[72] Fig.
[73] Fig.
[74]
m. Phocas Imp. cœpit Novemb 23. A.C. 602, ut Petavius in Rationario temp. & notis ad Nicephori Breviarium, ex Chron. Alexandr. Theophane, Paulo Diac. Zonara, Cedreno, alijsque probavit. Et Gregorius Magnus obijt anno secundo Phocatis (P. Diac Beda Anastasius, Regino, Marianus Scotus, Hermannus Contractus Otto ffrisingensis, Vincentus in Speculo Hist. Cameracenas &c) Mart. 12 (Anastasius, Marian Scotus Platina, Martinus Chron. M.S. Onufrius &c) & vacat sedes mens. 5, dies 18 (Anastas. Platina, Martinus, Onuphrius) Tunc sedet Sabinianus An. 1, mens. 5, dies 9 (Anastas. Hermannus, Platina, Author ffaciculi Temporum, Onuphrius) vel ann. 1, mens. 10 adjuncta præcedente vacatione (Marian. Scot.) Martinus tamen ponit ann 1 mens 8 dies 9 absque ista vacatione. Obit autem Feb. 22 (Anastas.) vel 11 Kal. Mart. hoc est Feb. 18 (Marian Scot.) vel Feb 24 Indic. 10 (Cameracenas,) & vacat sedes mens. 11, dies 26. (Anastas. Platina, Onuphrius.) Dein Bonifacius 3 electus anno quinto Phocatis (Marian. Onufr. sedet mens. 8, dies 28, (Anastas. Hermannus, Martinus, Fascic. Temp. Platina,) & obit Novemb. 12 (Anastas.) vel 3 Id Decemb. (Marian. Sc. Cameracenas.) Patet igitur totum Papatum Bonifacij incidisse in annum 607 inter Feb. 18, & Novemb. 12.
Tempus obitus Gregorij Baronius e veteribus Monumentis stabilivit cæterisque hic allatis numeris (præsertim Anastasianis) assensum præbuit, nisi quod posuerit Sabinianum sedisse tantum menses quinque & dies novem, asserens omnes tam Græcos quam Latinos scriptores referre et initiam & finem ejus ad eundem annum. Sed hallucinatus est et forte per occitationem transtulit ad Sabinianum quæ de Bonifacio observaret.
[75] a Anastasius & Platina in vita Sabin.
[76] n. Belli Gothici primus annus docente Procopio incidit in Consulatum Belisarij hoc est in A.C. 535. Vnde initium obsidij anno tertio necessario cadet in A.C. 537. Id quod ex Marcellino confirmatur qui non tantum initium hujus obsidij ad Annum secundum post Cons. Belisarij Indic. 15, hoc est ad A.C. 537 refert, sed etiam res in alijs belli hujus annis narrante Procopio gestas, ad correspondentes annos Consulum et Indictionum. Adde quod Obsidium hocce contigit annis 60 completis post Romam ab Odoacro occupatam (Procop. Evagr. l. 4, c. 19.) Odoacer autem occupabat eam A.C. 476, (Marcellin. Cassiodor.). Quare cum Anastasius diem apposuerit 9 Kal Mart. Erit initium obsidionis an: 537. Feb: 20.
[77] o. Procop. De Bello Got. lib. 2.
[78] p Vide Anastasium
[79] NB. Martinus Chron. Ms. in Archivis Trin. Coll. Cantabr.
[80] Fig.
[81] p. Procop De Bello Got. l. 1.
[82] p. Procop De Bello Got. l. 1.
[83] p. Procop De Bello Got. l. 1.
[84] q Hodiè reperta extant numismata inscripta hac DN. IVSTINIANVS AVG. illac DN. THEODAHATHVS REX. Baron. Ann. 536, § 8.
[85] r.
[86] s. Præter Calamitates in his Commentarijs descriptas aliæ multææ fuerunt eæque gravissimæ: et inter cæteras stupendus annorum quinquaginta duorum pestis qui ab A.C. 544 incipiens per totam ferè hanc quartam Tubam, vastabat orbem. Evagr. Hist.
[87] The contents of this note are only visible in the diplomatic transcript because they were deleted on the original manuscript
[88] {illeg} natum {illeg} etiam {illeg} et Hist. Saracen. Vide Pocockij notas in Abul{illeg}rajium de origine et moribus Arabum.
[89] a Ioseph. de bello Iuda. l 1. c 3.
[90] b Ioseph. de Antiq. Iud. l 16. c 11, 13, 14, 15.
[91] nisi nomen ejus
[92] desierunt
[93] Ineunte itaque anno
[94] et reges terræ
[95] nanciscebantur
[96] Eratque Basra
[97] Ama
[98] whole duration of the
[99] beginning at Damascus
[100] A.C. 936 is 301 years
[101] be exempted wherin
[102] nothing to the Chalifa
[103] taken from the Ro
[104] no longer tormented
[105] of the bottomles pit
[106] remain 300 years
[107] months of years
[108] tormented by these
[109] If you now ask
[110] was not exprest
[111] [added Aleppo to Mausela A.C. 1079
[112] a Geogr. Nubiensis clim 4. part 6.
[113] a Geogr. Nubiensis
[114] a Carrhæ
[115] b Edessa
[116] Ducæ Hist. Byzant.
[117] a. NB. Βασιλεις which we usually render Kings was applied by the greeks not only to such great monarchs as we stile Kings but also Princes of lesser note.
[118] Apomasar cap 152.
[119] Scilix apud Christophorum Richerium
[120] W. Tyr. l 18. c 18.
[121] W. Tyrius l 4. c 11.
[122] Quære
